1. Kapablo esprimi senton aŭ penson per artikigitaj vortoj: la parolo estis donita al la homo; subite senigita je la parolo; li estis tiel emociita, ke li perdis la parolon; al tiu portreto mankas nur la parolo; parolo estas arĝento, oron similas silento (Z).

2. Plenumo de tiu kapablo: la prezidanto donis la parolon al la raportonto; rifuzi al iu la parolon; la parolo venas nun al vi; interrompi ies parolon.

3. Unu aŭ pluraj vortoj, esprimantaj senton aŭ penson: trafi per la parolo rekte en la vizaĝon (Z); parolo anĝela, sed penso pri ŝtelo (Z); montras parolo, kion cerbo valoras (Z); via parolo estas tute ne komprenebla (Z); lia parolo fluas dolĉe kaj agrable (Z); malamanto havas maskitajn parolojn (X); ofte nepripensita parolo vundas kiel glavo (X); en lingvoj naturaj pri nenio simila povas esti parolo (Z); ne pri tio estas la parolo!; vi estas multe pli estiminda ol via parolo (Z).

4. Serio da frazoj aŭ versoj pri difinita temo, direktataj al publiko: mi aŭdis, kiel vi unu fojon deklamis parolon (de dramo) (Z); li mensogas, kiel funebra parolo (Z); eble vi atendas de mi ion [...] palan kaj senenhavan, kiel estas ordinare la oficialaj paroloj: tian parolon mi tamen ne povas doni al vi (Z); pri miaj kongresaj paroloj mi jam de longe intencas eldoni ilin en formo de aparta volumo (Z).

5. Promeso, esprimita per vortoj: doni al iu sian parolon, ke [...] ; fidi ies parolon; kaptito laŭ parolo.

6. Pervorta esprimado de penso, rigardata el gramatika vidpunkto: la rekta parolo, la nerekta parolo, la partoj de la parolo (Z) (diversaj kategorioj de vortoj).
   parolelemento, parolfiguro, parolturno.

1. Ripetita aŭ daŭra ago de iu, kiu parolas: lia hieraŭa parolo estis tre hela, sed la tro multa parolado lacigas lin (Z); al malsaĝulo ne konvenas alta parolado (X); mi ne diras eĉ vorton, ĉar per parolado mi nenion gajnos (Z); la Skitoj ne tre ŝatas paroladon (Z); permesi al iu paroladon en Ido la KKK ne havas la rajton (Z); (f) unu el la plej gravaj rimedoj por vastigi nian aferon estas konstanta parolado pri ĝi en gazetoj (Z).

2. Oratoraĵo: li eldiru la solenan malferman paroladon (Z); li komencis serion da publikaj paroladoj (Z); se la C.O. volus tuj presigi mian kongresan paroladon.
   diskurso, oracio.

3. Konversacio: komencis la paroladon ia svatiĝanto (Z); el la parolado kun li mi konvinkiĝis, ke [...] (Z); sed kian paroladon inter princoj mi vidas! (Z).

1. Prononci: malrapide elparolante ĉiun vorton kaj speciale akcentante (Z); la elparolado de la vokaloj devas esti nek tro longa, nek tro mallonga (Z); ĉu la diritaj vortoj estas malfacile elparoleblaj? (Z).

2. Elfluigi la vortojn en propra maniero: lia elparolado estas tre rapida, hakata, hezitema.

1. Aparato, por laŭtigi la voĉon kaj aŭdigi ĝin pli malproksime.

2. Aparato, transformanta la elektran kurenton en sonondojn.
   diafragma 5, aŭdilo.

paroli

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj

Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto

el la profundeco de sia koro, per vortoj kovritaj, per gestoj, tra la nazo, kontraŭ sia penso, kun flameco, kun vervo, kun impeto, el alta selo, senspirhalto, por si mem, en la vento, dolĉe en la orelon.

flue, senĉese, laŭte, senpaŭze, sensence, decideme, tekse-mikse, fajre, severe, libere, trosenĝene, kviete, liprande, bombaste, emfaze, elokvente, lakone, kolere, senprepare, ŝerce.

agresema,atakema,diskreta,elokventa,muta,surda,teda,tropetema,trudiĝema,ĝena

aldona,alloga,maloportuna,marĝena,misformita,tordita