lingvo
*lingv/o
- [LINGVOSCIENCO] Sistemo de signoj, per kiu la homa sperto estas analizata kaj esprimata, diverse laŭ la homgrupoj, kaj kiu posedas du sistemojn de unuoj (morfemoj kaj fonemoj): lingvo estas pure kondiĉa signo de ideoj, kiu povas plenumi sian difinon nur tiam, se ĉiuj uzas ĝin severe egale (Z); familia, etna, nacia lingvo; artefarita lingvo (Z); lingvo internacia (Z); la lingvo hispana (Z), franca (Z); en la lingvo E. ni vidas la estontan lingvon de la tuta mondo (Z).
- Subsistemo interne de lingvo, rigardata kiel karakterizaĵo de speciala grupo de individuoj aŭ de aparta fako: la komuna, scienca, teknika lingvo; la biblia, popola lingvo; la lingvo de la metiistoj, ŝtelistoj ktp; paroli per lingvoj (N) (
glosolalio).
idiomo, dialekto, ĵargono, slango, lingvaĵo 2.
- Iu signosistemo, kiu servas por komuniki informojn, esprimi pensojn aŭ sentojn: la lingvo de la bestoj; la algebra lingvo (
gestolingvo); (f) la lingvo de la koro, de la rigardoj.
- [KOMPUTIKO] [MATEMATIKO] Difinita aro de signoĉenoj, ofte kun difinita signifo: formala lingvo (kontraste al homa lingvo); regula, kunteksto-nedependa lingvo; asembla lingvo.
lingva
Rilata al lingvo (j): lingva dokumento, esploro, apartaĵo; Lingvaj Respondoj (de Z.); la Lingva Komitato (Z). lingvaĵo - Dirmaniero, esprimo propra al unu lingvo.
idiotismo.
- Maniero uzi lingvon propra al iu persono, verkisto, grupo, regiono k.a.: la malvarma lingvaĵo de la komisaro ĉiam perturbis sin (TE).
lingviko
Lingvoscienco. lingvisto
Specialisto, kiu studas la lingvajn fenomenojn: konsiliĝu neniam kun lingvisto, konsiliĝu nur kun personoj kiuj havas filologian senton kaj havis multe da praktiko en E. (Z).
filologo, poligloto. lingvistiko (Z)
Lingvoscienco. interlingvistiko
Scienco, kiu esploras la kondiĉojn lingvosciencajn, kulturajn kaj sociologiajn de komuna norma lingvo, uzebla en la internaciaj rilatoj.
esperantologio. metalingvo
Konvencia lingvaĵo aŭ elementoj de lingvo, uzataj por priskribi lingvon, ekz. gramatika terminaro, leksikografiaj difinoj, vortoj kaj esprimoj, kiaj 'signifi', 't.e.' ks. dulingva
Prezentanta aŭ uzanta du lingvojn: dulingva surskribo, regiono. dulingveco, lingvismo
Stato de homoj, kiuj kapablas uzi egale du lingvojn. [VIDU] diglosio. cellingvo
Lingvo, en kiun oni tradukas. esperantlingva
Esprimiĝanta en E.: la esperantlingva gazetaro, literaturo. fontlingvo
Lingvo, el kiu oni tradukas. franclingvano (Z)
Persono, kies sola aŭ ĉefa lingvo estas la franca: svisa, belga, kanada franclingvano. fremdlingva
Prezentanta al persono lingvon fremdan al ĝi: bone kompreneble kaj tamen fremdlingve sonis la Dana devizo (Z). gestolingvo
Sistemo de komunikado per mansignoj, uzata de surduloj: ĉiu lando, regiono aŭ komunumo [...] havas sian propran gestolingvon (M). helplingvo
Lingvo, rigardata kiel helpanta la komunikadon en plurlingva situacio. kaŝlingvo
Sekreta lingvo. maŝinlingvo
[KOMPUTIKO] Lingvo, kiun rekte interpretas komputila aparato.
asembla lingvo. mondlingvo
Lingvo destinita por tutmonda uzado. planlingvo
Lingvo, konscie kreita laŭ difinitaj kriterioj kaj destinita al uzado inter diverslingvaj homoj. pontlingvo
Lingvo, en kiun oni tradukas ion, poste plu tradukotan en alia (j)n lingvo(j)n. plurlingva
Uzanta plurajn lingvojn.
poligloto. programlingvo
[KOMPUTIKO] Formala lingvo, en kiu oni skribas komputilajn programojn: altnivela, ordonema, deklarema, funkciema programlingvo.
instrukcio, tradukilo. psikolingvistiko
Scienco kiu studas la parolan agadon el psikologia vidpunkto. signolingvo (M)
Gestolingvo. socilingvistiko
Scienco, kiu studas la rilatojn inter la fenomenoj lingvaj kaj sociaj. tonlingvo
Lingvo, en kies vortoj iuj silaboj havas tonon 6 kun leksika valoro. unulingva
Prezentanta aŭ uzanta nur unu lingvon.
Esprimoj
Bonvolu ripeti.
Ĉu vi komprenas?.
Ĉu vi parolas en Esperanto?.
Dediĉi multan tempon al lernado de lingvo.
Kion signifas tiu vorto?.
Lingvo arta estas almenaŭ kvindek fojojn pli facila, ol ĉia lingvo natura.
Mi ne komprenis vin.
Parolu pli malrapide.
Preni privatajn lecionojn pri la angla lingvo.
Kelkaj kunmetaĵoj
asembla lingvo, cellingvo,dulingva,dulingveco,esperantlingva, fontlingvo, franclingva,franclingvano,franclingvio, fremdlingva, germanlingva,germanlingvio, gestolingvo, helplingvo,interlingvistiko, kaŝlingvo,lingva,lingvaĵo,lingviko,lingvismo,lingvistiko,lingvisto,lingvo, lingvoscienco, maŝinlingvo, mondlingvo, nacilingva, planlingvo,plurlingva, pontlingvo, programlingvo, psikolingvistiko,serb(o)kroata lingvo, signolingvo, socilingvistiko,unulingva,Ĥamidaj lingvoj
Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto
akĉento
gramatiko
regulo
senco
signifo
artefarita
kunfandema lingvo
babilema
parolema
samlingva
balbuti
flue paroli
kompreni
lerni
paroligi iun
posedi lingvon
prononci
signifi
studi
traduki
cellingvo
fontolingvo
interlingvo
kaŝlingvo
maŝinlingvo
metalingvo
mondlingvo
pontolingvo
programlingvo
signolingvo
universala lingvo
dialekto
idiomo
ĵargono
kreolo
pinjino
slango
filologo
klaĉulo
fremda
gepatra
nacia
patrina
kulturo
leksikono
lernolibro
teksto
vortaro
lingvofamilio
lingvoscienco
nivelo
termino
vorto
Ankaŭ vidu:
esperantismo. fonetiko. gramatiko. kompreni. komputi. lango. leciono lerni. libro lingvistiko. litero maŝino. matematiko. paroli. popolo. regulo scienco. senco signifi socio strukturo studi teksto traduki vero. vorto
Iel rilatitaj:
Babelx
Bazikx
Cirilx
ablativx
aferezx
afrikansx
akĉentx
alfabetx
alomorfx
alveolarx
ambigux
amharx
anaforx
analogix
antonimx
aoristx
aposteriorx
artx
asemblx
babilx
balbutx
bantux
barbarx
celx
dativx
demotikx
dialektx
esperantismx
facilx
familix
fandx
filologx
flux
fonetikx
fontx
francx
fremdx
germanx
gestx
gramatikx
helpx
homx
idiomx
inter
kaŝx
klaĉx
komprenx
komputx
kreolx
kulturx
landx
langx
lecionx
leksikonx
lernx
librx
lingvistikx
literx
matematikx
maŝinx
metalingvx
mondx
nacix
nivelx
parolx
patrinx
patrx
pinjinx
planx
pontx
popolx
posedx
programx
prononcx
psikx
regulx
samx
sciencx
sencx
signifx
signx
slangx
socix
strukturx
studx
tekstx
terminx
tradukx
universalx
verx
vortarx
vortx
ĵargonx