oficiala

*oficial/a

Deklarita aŭ sankciita de kompetenta rajta aŭtoritato: oficiala akto, dokumento, gazeto; la enoficiĝo ne estas ankoraŭ oficiala; la kvara Oficiala Aldono al la Universala Vortaro.
  • oficiale
    Laŭ oficiala maniero: oficiale konfirmi ion.
  • oficialeco
    Eco de io oficiala: la oficialeco de radiko, de dokumento.
  • oficialigi
    Fari ion oficiala: la prefikso mia estis oficialigita.
  • oficialulo
    Homo, havanta oficialan socian aŭtoritaton: se vi interesiĝos ĉe oficialuloj pri spontanea kreado, oni prezentos al vi specimenojn de rusaj 'ĉastuŝkoj' (M).
  • duonoficiala
    Venanta de aŭtoritata fonto, sed ne havanta oficialecon: duonoficialaj informoj.

    oficial

    akademio : oficiala societo de verkistoj, sciencistoj aŭ artistoj. kompetenta rajta aŭtoritato. konfirmi. laŭforme, oficiale peti. Misuzo de la oficiala potenco. Redakti oficialan akton. sankciita. ŝtato altoficisto, magisgtratano, juĝisgto.


    peti. postuli. ŝtato. titolo

    Iel rilatitaj:

    aktx demarŝx depeŝx kongresx parolx petx postulx titolx ŝtatx