ĉikani

*ĉikan/i (tr)

  1. Intence fari al iu maljustajn ĝenojn, malagrablaĵojn, malhelpojn, por sentigi al li/ŝi sian superecon: la malnovaj anoj de milita lernejo kutimas ĉikani la nove alvenantajn; la maljuna fraŭlo ĉikanadis siajn najbarojn.
  1. Subtilaĉi, pedante diskutaĉi, por venkigi sian malpravan vidpunkton: la advokato ĉikanis la tamen evidentan akuzon.
    ĉagreni, intrigi, turmenti. [VIDU] haro.
  1. (ark.) = klaĉi.
  • *ĉikano
    Ago de ĉikananto: la senfinaj ĉikanoj de la malaltaj oficistoj.
  • ĉikanema
    Havanta inklinon al ĉikanoj.
    ĉikani

    ĉikani


    Iel rilatitaj:

    burokratx diskutx harx intrigx konsentx parolx subtilx turmentx ĉagrenx ĝenx