Voĉ· legi aŭ parkere reciti kun artisme taŭga tono: mi aŭdis, kiel vi unu fojon deklamis parolon (Z) (pri la mortigo de Priamo); mia poezio ne havas la celon esti deklamata en la Kongreso (Z); tre bone deklamite: kun sento, kun estetika tono! (Z).
Paroli per pasie emfaza tono: ni trenas veturilon kiel bovoj k ĉe tio ni multe deklamas pri sendependeco! (Z); (H. , deklamante) Laberdano! Laberdano! (Z).
deklamo Ago deklami k ties rezulto: la deklamoj de la poetoj ne ĉiam estas fidindaj.
deklamado
Ago de iu, kiu longe aŭ ofte deklamas: instruisto pri deklamado.
Tro pasie emfaza parolmaniero: mi rimarkas, ke mi enfalis en deklamadon! (Z).
ekspondeklami (ntr) Reklame paroladi ĉe foiro, bazaro ks. deklamx