afero

1. ĉio, kio estas en la mondo konkreta aŭ abstrakta, montrata en nedifinita maniero: dum mia vojaĝo mi vidis interesajn aferojn; pri kiu afero li parolas?; eĉ la plej nekredeblajn aferojn li kredas (Z); tri aferoj estas nekompreneblaj por mi, k kvaran mi ne scias (X); sen povo kolero estas ridinda afero (Z). [VIDU] aĵo, objekto.

2. Tio, pri kio oni okupiĝas, kion oni faras aŭ intencas fari: la afero ne urĝas (Z); mi aranĝis la aferon; nun ni transiru al la afero (Z) (diskutota temo); saĝa tenas aferon, malsaĝa esperon (Z); la afero ne iras glate (Z) ( [VIDU] tubero), malsukcesis (Z) ( [VIDU] fiasko); la afero estas plenumita (Z); tio estas alia afero, konata afero, malnova afero (Z); tio estas lia afero (koncernas nur lin); havi aferon kun (trakti kun, pritrakti); vi kutimis havi aferon kun aliaj, mi ne estas tiaspeca! (Z); ambaŭ lingvoj, kun kiuj vi ĉi tie havis aferon [...] (Z).

3. Tio, kio koncernas la privatajn aŭ publikajn interesojn: tio estas ŝtata afero; ministro pri internaj, eksterlandaj aferoj; religiaj aferoj; zorgu pri viaj propraj aferoj, plenumi la kurantajn aferojn (Z). [VIDU] afervojaĝo.

4. [juro] Tio, kio estas diskutata antaŭ juĝisto(j): defendu aferon de vidvino (X); havi aferon kun iu (Z); kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero [...] (Z); mi esperas, ke mia afero venos baldaŭ antaŭ la tribunalon; krima, sensacia afero.
   proceso.

5. Tio, kio estas diskutata inter proponanto k postulanto: negocaj aferoj estas severaj (Z); ludo aparte k afero aparte (Z); tago festa for aferoj! (Z); sen ordo en afero ne ekzistas prospero (Z); ne taŭgas la vero por komerca afero (Z).

6. La E-a movado: rapide kreskas la afero (Z); se ni ne observos severan ordon k disĉiplinon, nia afero baldaŭ pereos (Z); mi formetas de mi ĉian oficialan rolon en nia afero (Z).

1. Tiu, kiu okupas sin pri negocaj aferoj.

2. Tiu, kiu prizorgas administradon de ies havaĵoj.

   ---

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj