mono

*mon/o

• fidata mono
  Pagilo, kies propra materia valoro estas nula aŭ multe pli malalta ol la nominala, sed kiu estas akceptata pro fido de la publiko (stampitaj metaldisketoj aŭ surpresitaj paperfolioj kun difinita valoro, t.e. papermono).
• mona
  Rilata al mono: monaj aferoj, interesoj.
  financa.
• *monero
  ĉiu aparta peco de metalmono: ora, kupra monero; unu monero ne estas mono (Z); el lia mano ĉiu monero elglitas (Z); oni lin konas kiel malbonan (falsan) moneron (Z); ludi je fronto aŭ dorso de monero.
  dolaro, eŭro, franko, marko, rublo, ŝilingo, cendo, centimo, pfenigo, kopeko, penco.
• monigi
  Transformi en monon: monigi ĉekon; por la monigo de miaj signoj de poŝto mi vin dankas (Z).
• *monujo
  Poŝsaketo por moneroj: vidi la fundon de sia monujo (Z) (ĝi estas malplena).
• mondona (Z)
  Tia, ke el ĝi oni povas tiri profiton: mondona ofico, entrepreno.
• monsistemo (Z)
  Jura statuto, difinanta la valoron de la monunuo rilate al oro aŭ al fremdlanda mono, la reĝimon de la emisio kaj la kondiĉojn de konvertebleco.
  titro.
• senmona
  Tute malriĉa: post la krizo li restis senmona; tiu publikigado lin vere senmonigis.
• groŝmono
  Moneroj, havantaj malmultan valoron.
• judasmon (er)o
  Lunario.
• kasmono
  [KOMERCO] La kvanto de mono, entenata en la kaso de butiko ks: ŝteli la kasmonon; kalkuli la kasmonon en la fino de la tago.
• ludmono
  La mono, kiun oni riskas en ludo.
• metalmono
  Mono en formo de moneroj metalaj (oro, arĝento, kupro k.a.).
• papermono (Z)
  Mono en formo de biletoj: la leĝo trudas la akceptadon de la papermono kiel pagilo.
• poŝmono
  Malgranda monsumo, por la ordinaraj malgravaj elspezoj: bela poŝmono, mia patro! (Z).
• punmono (Z)
  Mono, kiun kondamnito devas pagi, kiel punon.
• ŝmirmono
  Mono, per kiu oni subaĉetas iun.
• ŝparmonujo
  Skatolo, eventuale en formo de besto ks, en kiun la infanoj metas la ŝparatajn monerojn, por disponi poste pli grandan sumon: la ŝparmonujo, kiu estis el argilo kaj havis la formon de porko (Z).
• trinkmono
  Donaco de kelkaj moneroj al kelnero aŭ servisto.
  gratifiko.

1. [KEMIO] Prefikso , montranta, ke substanco estas karakterizata de, aŭ konsistas el, nur unu atomo, funkcio, molekulo: monoklor-benzeno, monooksido, monomero, monosakarido.
   di/, oligo/, poli/, met/.

2. = unu/: monokotiledono (= unukotiledono); [FINANCO] metalismo (unumetalismo).

mono

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj