severa

*sever/a

1. Senindulga; ne facile pardonanta kaj forte punanta: via provincestro estas severa, sed justa (Z); kontraŭ homo fiera Dio estas severa (Z); ne en ĉiu afero estu severa (Z); Dio longe paciencas, sed severe rekompencas (Z); (f) severa kritiko, inspektado, verdikto; ne ĉion oni devas severe ekzameni (Z).
   drakona.

2. Akre malmilda, malfacile eltenebla: severa vintro (Z); klimato, vetero, malvarmo; severa atako de podagro; severa puno; oni lin metis en severan malliberejon (Z); (analoge) severa batalo, konkurenco, testo; la sendungeco fariĝas ankoraŭ pli severa; negocaj aferoj estas severaj (Z).
   kruela, rigora.

3. Ne toleranta deflankiĝon disde la regulo; postulanta plenan konformiĝon al la modelo, tipo, leĝo: se ni ne observos severan ordon kaj disciplinon, via afero baldaŭ pereos (Z); kun (ĉe) vero severa komercaĵo forvelkos (ne vendiĝos); severa dieto; severa unueco estas la nepra kondiĉo de via venko; severe difinita organizacio (Z); se ni deziras paroli severe regule (Z); se kelkaj vortoj havas ne severe egalan formon en diversaj vortaroj (Z).
   rigida, strikta.

4. (f) Senornama; senigita je ĉio nenecesa, je ĉia superfluaĵo: severa beleco; severa arkitekturo, stilo.
   sobra.