negoco
*negoc/o
- Afero (interŝanĝo, pritraktado, perado), kies celo estas monprofito: la kvitancoj pri la negocoj de la hodiaŭa tago (Z); en ĝi sonis eĉ bedaŭro de industriisto, kiu perdas bonan negocon (Z); ili faris la interŝanĝon: la negoco estis finita (Z); ridante pri ŝia lerteco en negocoj (Z); fari bonajn negocojn; kontrakti pri negoco; korporacia negoco (entreprenita de pluraj negocistoj komune).
komerco, intereso, ekspluatado.
- Komerca entrepreno: unu homo, kiu havis sian propran negocon (Z); mi ruinigis mian tutan negocon (Z).
firma.
negoca - Rilata al negoco: negocaj aferoj estas severaj (Z).
- Seniluzia, realista, praktika: malkareco en nia negoca tempo ĉiuokaze meritas konsideron (Z).
negoci (ntr)
Interparoli, kontrakti, por plenumi negocon.
marĉandi. negocisto
Homo, kiu faras negocojn: negocisto pri vinoj, pri spicoj; la sinjoroj grandnegocistoj (Z). grandnegocisto
Vd granda.
negoco
REVO: [negoco]
aferoj.agento.akapari.drastaj negocoj.ekspluati.Enketi pri la solventeco de negocisto.entrepreni.filio.firmo, firmao.kliento.kompanio.konkurenco.kontrakti.makleri.merkato.negocisto.peri.profiti.sidejo.trusto.
afero. financo. komerci. trakti.
Iel rilatitaj:
aferx
aĉetx
bukmekrx
entreprenx
financx
komercx
merkatx
traktx
vendx