konstrui

*konstru/i (tr)

1. Starigi sur la tero masonaĵon aŭ ĉarpentaĵon: konstrui domon, ponton, podion, turon, altaron (X); ŝtaloj estis konstruitaj el ŝiprompaĵoj (Z); ni konstruu al ni urbon (X); (analoge) konstrui vojon (Z), ŝipon (Z), neston (Z); kiu ĉe l' vojo konstruas, tiun ĉiu instruas (Z); kiam via domo estis konstruata, mia domo estis jam longe konstruita (Z).

2. Aranĝi la partojn de tuto en bona ordo: al la lernantoj vi devas ĉiam konsili, ke ili konstruu la frazojn kiel eble plej simple (Z); konstrui romanon, teatraĵon, libron; per leĝo oni devas konstrui landon (Z); ĉiuj aliaj bestoj, kiuj estis konstruitaj laŭ tiu sama tipo, kiel la homo (Z); bonege konstruitaj organoj de voĉo (Z); viro bone konstruita (Z) (belstatura).
   kombini, komponi, kunmeti.

3. Ellabori, produkti mekanikaĵon.
   munti.

4. (f) Organizi ion abstraktan laŭ difinita formo: konstrui sur diletanteco sian ekzistadon fizikan (Z); tiu tutmonda amo, kiu ĉion konstruas, konservas kaj feliĉigas (Z); nia ligo ne povis esti konstruita sur tiuj samaj principoj, kiel aliaj societoj (Z).