tego
*teg/o
Tolaĵo, provizore uzata por kovri ŝirme iun objekton: kapkuseno kun lina tego; demeti de la seĝoj la kontraŭpolvajn tegojn; (f) la oficiala tego, per kiu sin kovradis la mastrino, ne defalis de ŝi tute (Z). tega
[MATEMATIKO] Tega operatoro (asocianta al ara ties tegaĵon). *tegi (tr) - Kovri ĉiuflanke per tego: tegi kusenon (B); kanapeto tegita per diŝirita katuno (Z); malnovmodaj mebloj tegitaj per blankaj kovriloj (B).
- Daŭre kovri ion per io tiamaniere, ke la kovraĵo formas tuton kun la kovritaĵo kaj estas parto de ĝi: li tegis la murojn interne per oro (X), la pordojn per kupro (X); la domon li tabulkovris per ligno cipresa, kaj tegis ĝin per pura oro (X); ĝiaj ankroj estis tegitaj per oro (Z); sofoj tegitaj per veluro kaj silko (Z); palisandra kanapeto tegita per multekosta damasko (Z); skribtablo tegita per verda drapo (Z) ('kovrita per verda drapo'signifus, ke oni sternis sur la tablon verdan tukon, kiun oni laŭvole povas formeti aŭ surmeti).
tapeti.
- [ANATOMIO] Kovri, kunkreskinte: mukozo, kiu tegas la internon de organo.
tegado
Ago de iu, kiu tegas. tegaĵo - Tio, kio tegas 2: tegaĵo de fotelo, de kablo, konektoŝnuro (la teksa materialo, surmetita laŭlonge de la izolita konduktilo); tegaĵo de tubo (varmoizola kovraĵo laŭ la tuta longo de la tubo); [GEOLOGIO] tegaĵo sur soklo (novaj terenoj kovrantaj soklon); sedimenta tegaĵo.
- [MATEMATIKO] La plej malgranda aro en iu klaso, kiu enhavas la donitan aron: la konveksa tegaĵo de sfero estas globo.
maltegi
Depreni la tegaĵon for de io: la kirurgo maltegis la tendenon. retegi
Meti novan tegaĵon sur ion: retegi pneŭmatikon. kusentego
Tego el tolo, en kiun oni enŝovas kusenon, ekz. kapkusenon. SIN. kusensako. lignotegi
Tegi muron aŭ parton de muro de ĉambro per lignaj tabuloj, por varmigado aŭ ornamado. puŝtegaĵo
[GEOLOGIO] Normala flanko de surpuŝego. vimentegi
Tegi (botelon ks) per vimena kovraĵo.
Iel rilatitaj:
aŭtomobilx
brikx
kahelx
konstrux
lignx
tegmentx