raboti
*rabot/i (tr)
Ebenigi aŭ glatigi lignon, metalon k.a. , forigante la superstarantajn partetojn per speciala tranĉa instrumento: bone rabotita benko; ne rabotita trabo.
fajli. rabotado
Agado de tiu, kiu rabotas. rabotaĵo
Maldikaj rubandaj pecetoj eltranĉitaj per rabotado: oni ne amas ripozi sur rabotaĵo (Z). rabotatoro
Elektra maŝino por paralele raboti la duan facon. rabotilo
Ilo por raboti lignon, kaj kiu laŭ rekta movo detranĉas, pere de alĝustigebla klingo, maldikajn kaj mallarĝajn bendojn el ligno. rabotilego
Longa rabotilo, provizita per mantenilo. rabotmaŝino
Elektra maŝino, por raboti. modlurrabotilo
Specifa rabotilo kun tia formo, ke ĝi ebligas fari modlurojn el ligno. rabetrabotilo
Vd rabeto.
Iel rilatitaj:
arbx
domx
ebenx
konstrux
laborx
lignx