tegolo

tegol/o (3)


[BOTANIKO] Ebena aŭ kurba plato el bakita argilo, per aro da kiuj oni faras tegmenton, fiksante ilin tiel, ke ili sin parte interkovras: pro la ventego la tegoloj falis malsupren (Z).
ŝindo.
  • tegoli (tr)
    1. Kovri tegmenton per tegoloj.
    1. Certigi, ke ĉiu ĉeestantoj en la Templo estas framasonoj.
  • tegolejo
    Fabriko de tegoloj.
  • tegolaranĝaj
    [BOTANIKO] (pp folioj, skvamoj ktp) Parte kovrantaj unuj aliajn, kiel la tegoloj de tegmento. SIN. skvamaranĝaj.
    samlima. [VIDU] klinkovra, imbriki.


    Esprimoj:

    Kelkaj kunmetaĵoj:


    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:


    Rilatitaj vortoj:


    Iel rilatitaj:

    antefiksx konstrux tegmentx