veturi

*vetur/i (ntr)

(iu) Esti transportata de unu loko al alia per tiucela aparato aŭ maŝino: malbone veturi estas tamen pli bone, ol bone iri (Z); riĉulo veturas, malriĉulo kuras (Z); veturi per kaleŝo (B), en vagonaro (B), sur ŝipo (Z); eksterordinara ŝipo, per kiu li povis veturi en la aero (Z); ni veturas [...] per glitveturilo (Z); veturi el Varsovio rekte Parizon (Z); mi estis veturonta kun ili (Z); ili veturis trarigardi la landon (Z); (ŝerce) veturi sur sia paro da kruroj (Z).

(pp veturilo) Translokiĝi: veturas ŝipo (B), biciklo (B), fiakro; li falis sub la radojn de veturanta vagonaro (Z); la kaleŝo veturis kun ili pluen (Z).

vetur (ad)o
Ago de iu, kiu veturas: ĝui senpagan veturon sur la tramvojoj; la veturado daŭris tri tagojn; kvina rado ĉe veturado (Z) (senutila helpanto).

veturebla
(pp vojo) Tia, ke sur ĝi oni povas veturi.

veturigi

Transporti de unu loko al alia per veturilo: unu granda ŝipo devis ilin veturigi al Peterburgo (Z); la karavano veturigis al Damasko silkojn kaj perlojn; li levis la kadavron kaj metis ĝin sur la azenon kaj veturigis ĝin returne (X); veturigi grenon al la bazaro (B).

Direkti veturilon: malgranda kaleŝo veturigata de unu knabo (Z).

veturigebla
Tia, ke oni povas ĝin veturigi.

*veturigisto
Homo, kiu metie direktas veturilon, precipe ĉevaltiratan.
koĉero, aŭtisto, ŝoforo.

*veturilo

Ilo por transportado, konsistanta esence el kesto, kaj plejofte radoj aŭ glitiloj: en somero ni veturas per diversaj veturiloj, kaj en vintro per glitveturilo (Z); terveturilo, akvoveturilo, naĝveturilo (Z).
aŭto, ĉaro, kariolo, tramo, aviadilo.

Vehiklo 3.

akvuma veturilo
Veturilo, servanta por akvumi ŝoseon.

alveturi (tr)
Veturi al loko: alveturi la kongreson; por mi persone la alveturo estas tre malfacila (Z).

ĉirkaŭveturi (tr)
Veturi en la diversajn partojn de regiono: ĉirkaŭveturi la landon.

ekveturi
Komenci veturadon: kiam ni devis ekveturi, amikoj venis, por diri al ni adiaŭ (Z).

elveturi

(ntr) Eliri, veturante: kiam vi elveturis el Varsovio? (Z); ni elveturis tra la urba pordego (Z); mi intencas elveturi el R. ĵaŭdon (Z).

(tr) Eluzi veturante: tio estis plej mizera, plej multe elveturita vojo (Z).

enveturi
Eniri, veturante: la knabo opiniis, ke li enveturas rekte en la landon de aventuroj (Z); la kaleŝo enveturis en la korton (Z); riĉaj gastoj faris sian enveturon en la fieran domon (Z).

enveturejo
Pordo, tra kiu la veturiloj povas enveturi en la korton.

forveturi
Foriĝi, veturante: la sekvantan tagon, ni forveturis tre frue (Z); ŝi forveturis Norvegujon (Z); jungu kaj forveturu, por ke vin ne retenu la pluvo (X).

kunveturi
Kunesti dum veturo: la reprezentantoj de diversaj regnoj kunveturiĝis (Z).

preterveturi (tr)

Veturi preter io senmova: preterveturi stratangulon, monumenton, apudvojan vilaĝon.

. Preterpasi 2: preterveturi funebran procesion.

reveturi
Reveni, veturante: li reveturis el la kamparo nur hieraŭ; dum la reveturado hejmen (Z).

surveturi (tr)
Veturi sur io aŭ iu: la aŭto surveturis du kokinojn kaj unu hundon.

traveturi (tr)
Trairi, veturante: traveturi la tutan Eŭropon (Z); vojo, kiun ni devis traveturi (Z); uzinte 22 horojn, por traveturi la kvar mejlojn (Z); mia traveturo per Berlino al ĝenevo (Z).

transveturi (tr)

Transiri, veturante: transveturi la golfon (Z); transveturi monton.

Surveturi: la lokomotivo transveturis al li la piedojn (Z).

aerveturado
Veturado en la aero per aerodinoj aŭ aerostatoj.
aeronaŭtiko.

akvoveture
Per transportado sur rivero aŭ maro.

akvoveturilo
Veturilo por iri sur aŭ en akvo.

ĉelveturilo
Speciala veturilo, por transporti la akuzitojn aŭ kondamnitojn, ĉiun en aparta ĉelo.

ĉerkoveturilo
Veturilo, por la transportado de mortinto en ĉerko.

domveturilo
Veturilo, interne aranĝita kiel dometo, kie oni povas loĝi. SIN. ruldomo.

*glitveturilo
Sledo: glitveturileto (Z).

kurierveturilo
Veturilo, destinita al la transportado de la poŝtoj.

loĝveturgilo
Domveturilo.

marveturi = navigi.

naĝveturilo (Z)
Boato.

petveturi
Veturi en aŭto aŭ kamiono, kies kondukanton oni gesthaltigis sur la vojo kaj petis pri senpaga transportado.

postveturilo
Remorko.

poŝtoveturilo
Kurierveturilo.

spacveturilo
Spacoŝipo.

ŝarĝoveturilo
Veturilo por la transportado de pezaj ŝarĝoj.
kamiono.

ŝipveturi
Veturi per boato, ŝipo ks: ŝipveturado malsupren sur granda akvofalo (Z).

trenveturilo
Remorko.

velveturi
Veturi sur akvo helpe de la vento: la ŝipo velveturis tra la arbaro (Z); lerni la velveturadon (Z).

veturi

Esprimoj:

La vortoj estas la vehikloj de la penso.
Motorciklo kun cilindra kapacito de 80 kubaj centimetroj.
Vicatendi la tramon
Vice atendi la aŭtobuson.
Ĉiutera veturilo.

veturi

*vetur/i (ntr)

veturi

Esprimoj:

Kelkaj kunmetaĵoj:

Unuaj lernendaĵoj:

Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:

Iel rilatitaj: