vagono

*vagon/o

[FERVOJO] Surrela veturilo, por transporti pasaĝerojn aŭ kargojn: unuaklasa, duaklasa vagono; envagoniĝi, elvagoniĝi.

*vagonaro
Unuo, konsistanta el ĉiuj vagonoj de trajno; ĝi povas esti entrafikigita en trajno aŭ parkita.

vagoneto
Malgranda vagono, por transporto de materialo en, uzino, minejo ks.

transvagoniĝi
ŝanĝi sian vagonon por alia.

bagaĝvagono
Vagono, destinita por transporti bagaĝojn de pasaĝeroj.

bufedvagono
Vagono, ekipita por ebligi al pasaĝeroj rapidan manĝon.

fridvagono
Varvagono, destinita por la transporto de difektiĝemaj nutraĵoj.

kanguruvagono
Varvagono, destinita por la transporto de duonremorkoj.

karbovagono

Vagono, uzata por transporti vagonon.

= tendro.

kuŝvagono
Pasaĝervagono, ekipita per modestaj kuŝlokoj.

litvagono
Pasaĝervagono ekipita per litoj.

motorvagono
Vagono, provizita per propraj veturrimedoj: elektra, dizela motorvagono.

motorvagonaro
Vagonaro enhavanta unu aŭ plurajn motorvagonojn.

platvagono
Vagono sen superstrukturo, por la transportado de grandegaj kestoj, maŝinoj, aŭtoj k.a.

poŝtvagono
Vagono, aranĝita por kaj destinita al ordigo kaj transporto de poŝtaĵoj.

varvagono
Vagono, destinita por transporti varojn kaj aliajn kargojn.

vagono

Esprimoj

jungi vagonojn al lokomotivo.
Li falis sub la radojn de veturanta vagonaro kaj mortiĝis.
Mia foriro de Parizo al provinco, pro monmanko, per vagonaro, laŭ plej rapida vojo.
Ni pakiĝis en la vagonaro dense premitaj kiel sardeioj en barelo.

Kelkaj kunmetaĵoj

, , , , intervagona , , , , , , , , , , , , , , , , vagono

vagono

*vagon/o

vagono

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj

Parto de vagono

Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto

Ankaŭ vidu:

Iel rilatitaj: