preter
*preter
I- Prep. , montranta objekton aŭ lokon, en kies proksimeco iu aŭ io pasas, irante plue: li pasis preter mi sen saluto (Z); vi pasis preter via sklavo (X); sia vojo kondukis preter la vojo de la taglaboristo (Z); la enirejo troviĝas preter tiuj fenestroj; traflugis anĝelo preter orelo (Z) (pp subita eksilento en konversacio); venante preter la imperiestro, la veturigisto haltigas la ĉevalojn (Z). RIM. Por precizigi la fakton, ke la movo havas kiel celon lokon, atingotan post la koncerna movo, oni povas uzi akuz-on: ĝi iris al li preter la buŝon (Z) (ne profitis al li); vi sidos apud la ŝtono Ezel kaj mi pafos preter ĝin tri sagojn (X); mia sinjoro! se mi trovis plaĉon en viaj okuloj, ne pasu preter vian sklavon! (X). II- Samsignifa memstare uzata morfemo: pretere
Preter iu, io: kiam la reĝo iris pretere, (la profeto) ekkriis; estis plej bela parko, kaj pretere oni vidis grandajn kastelojn (Z). III- Pref. , signifanta: - ke oni lasas flanke objekton aŭ lokon, irante plue: preteriri, preterkuri, preterpasi, preterŝoviĝi;
- ke oni lasas flanke iun aferon, pro malatento aŭ malŝato: preteratenti, preterlasi, pretervidi, pretervole.
PMEG: [preter]
- La malamiko pretergalopis la dekstran alon.
- Li preteratentis multajn erarojn en sia korektado.
- Neniu volis halti por preterlasi la aliajn.
- Devanci ( preterveturi).
- plu.
- prepozicio.
- preteratendi.
- preterlasi okazon.
- preterpasa preno (de peono).
- proksima.
ĝis. pasi. rigardi. trafiko.
Iel rilatitaj:
apud
flankx
pasx
pozicix
rigardx
trafikx
veturx
ĝis