1. Tempon pli malfruan, ol alia: saĝa hundo post la vundo (Z); post vetera malbela lumas suno plej hela (Z); ĝi estas kiel mustardo post la manĝo; post tri tagoj mi lin vizitos; ni ankoraŭ ne resaniĝis post niaj antaŭaj venkoj (B); tuj post la hejto la forno estis varmega (Z); se ni iam post prepozicio uzas la akuzativon [...] (Z); vidvino post iu (Z); heredi post la onklo; iom post iom (Z); paŝo post paŝo (Z); la venena maldolĉeco, kiu de tiel longe guto post guto kolektiĝadis en la brusto de M. (Z); postnelonge; de post (post la finiĝo de).

2. Lokon pli malproksiman rilate al tiu, kiu rigardas, aŭ lokon kontraŭan al tiu, kiu rigardas la vizaĝon de persono aŭ la fronton de objekto: la princo sidiĝis post kolono (B); ŝi kaŝis sin post kelkaj altaj ŝtonoj (Z); tre mallaŭte li stariĝis post la kurteno (Z); la vinon li post mia dorso tiel rapide englutis (Z); ŝi malaperis post la pordego (Z); la lun' post la insulo malleviĝas (Z); vi flugu ĉiam post ni (Z); eliri post iu (Z); rigardi post si (B); el post la arbo li estas bravulo (Z); turnu vin post ilin (X). SIN. malantaŭ.

3. Rangon pli malaltan, ol alia: en via regno li estas la unua post vi.

1. Pli malfrua: la postan paroladon mi ne aŭdis.

2. Loke pli malproksima: la posta parto de ŝipo. SIN. malantaŭa.

1. Pli malfrue: antaŭe kion vi devas, poste kion vi volas (Z); leĝo valoras por poste, sed ne por antaŭe (Z).
   estonta, futuro.

2. Pli malproksime: la reĝo alpaŝis la unua kaj poste marŝis la pedeloj; antaŭe la grandaj, poste la malgrandaj! (Z); Patroklo atakas la Libianojn de poste (B).

1. Loke posta parto; parto kontraŭa al la fronto: postaĵo de domo, de ŝipo, de veturilo.
   pobo.

2. La du gluteoj ĉe homo: li forpelis Kandidon el la kastelo per piedbatoj sur la postaĵon. SIN. pugo.
   gropo.

post