[ GEOLOGIO] horizontala tabulo aŭ plato, por surmeti objektojn: bretoj de etaĝero, de ŝranko; sur unu el la fenestraj bretoj staris du florpotoj (z); kamenbreto el marmoro; ĉapelbreto (por meti la kapvestojn en vestiblo); piedbreto de kamiono (por ebligi la suprenpaŝon en la kajuton); [GEOLOGIO] (analoge) kontinenta breto (la plej supra, subhorizontala zono de la kontinenta marĝeno, inter 0 k - 200 m).
bretaro Meblo surplanka aŭ ĉemura kun pluraj bretoj.
fenestrobreto Breto fiksita interne de la ĉambro k sub la fenestro.
kamenbreto La supraĵo de la elstara parto de kameno, formanta breton.
telerbretaro Meblo kun bretoj, sur kiuj oni elmetas arte dekoraciitajn telerojn. breto