benko

  1. Longa tabulo, el ligno, ŝtono kc, apogita sur subteniloj ĉe la ekstremoj, k servanta por sidi: la benkoj de la promenejo; lerneja benko; preĝbenko; la benko de la registaro en parlamenta ĉambro.
  1. [ TERVETURILO] Remburita seĝo, kun dorsapogilo, okupanta la tutan larĝon de la veturilo.
    fotelo.
  1. [ GEODEZIO] Similforma sed tre granda elstaraĵo en maro, grundo ks: la ŝipo tuŝis benkon el roko, sablo.
  1. [ GEOLOGIO] Dika tavolo da sedimento aŭ petro (precipe pp malmola k kalka petro).
  1. [ ŜIPOJ] Densa aro da samspeciaj fiŝoj, kune migrantaj: benko da haringoj, pilĉardoj.
  1. [ TEKNIKOJ] Fortika stablo, precipe el giso: ĉarpentista benko, provobenko por motoroj.
  • benketo
    Malalta benko, por sidi kaŭre aŭ por apogi la piedojn: benketo de botisto (Z); mi faris viajn malamikojn benketo por viaj piedoj (X).
  • glacibenko
    Bankizo.
  • kuŝbenko , litbenko
    Pli larĝa benko, sur kiu oni povas dormi: kuŝbenko de arestejo.
  • piedbenketo
    Benketo por la piedoj: malalta brakseĝo kun piedbenketo (Z); la tero estas Mia piedbenketo (X).
  • randbenko
    Mureto el tero aŭ ŝtonoj (ofte krudaj) ne pli alta ol benko, ĉe la rando de profundaĵo, vojtaluso ks, por evitigi falon al irantoj.
  • rembenko
    [ ŜIPOJ] Transversa benko en boato.
  • sablobenko
    [ ŜIPOJ] Longforma sabl-amaso en rivero aŭ maro, malfaciliganta navigadon.
  • torturbenko
    Benko, sur kiu oni kuŝigas k ligas torturoton.
    benko benko
    La ŝipon tuŝis benkon el roko, el sablo, grundis sur la sablaĵo,kuŝiĝis sur flanko.
    bankiso, glacibenko.dorsapogilo, piedo, brako.fenestra tabulo.fotelo.la benko de la akuzitoj.piedbreto, ŝtupeto.seĝo.sidilo.skabelo.stablo.ŝtuparo.tabulo.tabureto.
    labori. sidi.

    Iel rilatitaj:

    GEODEZIO GEOLOGIO TEKNIKOJ TERVETURILO apogx bankizx barx bokx domx fiŝx fotelx laborx litx meblx preĝx sedimentx seĝx sidx sofx stablx tabulx teatrx torturx vagonx ĉarpentx ĝardenx ŜIPOJ ŝipx