rubo

*rub/o

1. Restaĵoj de ruinigita konstruaĵo: el la rubo de la (forbrulinta) domo elstaris nur kelke da nigraj traboj (Z); la remparon (de la kastelo) oni povis ankoraŭ vidi, sed ĉirkaŭe estis rubo, nenio krom rubo (Z); ĉu ili revivigos la ŝtonojn (de Jerusalem), kiuj fariĝis amaso da rubo? (X).

2. Forĵetindaj rompitaĵoj el ŝtono, briko, gipso ks: musko kaj rubo, kiuj defalis de la tegmento (Z); rubo de pluvronĝitaj statuoj; la masonistoj ĉiam restiĝas post si multe da rubo; ŝtopi per rubo la internon de murego.
   fatraso.

3. [GEOLOGIO] Amaso el teraĵoj aŭ ŝtonaĵoj, defalintaj de rokoj aŭ alportitaj de akvoj, kiu surkovras la originan grundon. SIN. falaĵo.
   regolito.

4. Forĵetindaĵoj: (f) tiuj ritoj kaj ceremonioj estas neesenca rubo; liberigi la vojon el la rubo de la superstiĉoj.
   koto.

5. Rubaĵo.