halo

*hal/o

  1. Konstruaĵo, konsistanta el nura tegmento sur kolonoj, por ŝirmi bazaron ks: la halo de la drapistoj en Bruĝo, de la vinistoj en Parizo; halo de stacidomo, foirhalo, vendohalo.
  1. Granda publika ĉambrego en kastelo, hotelo ks: jam gastoj, kolektite en kastela halo (G); kolonhalo, festohalo.
    aŭlo, galerio, salono, solenejo, vestiblo.

halo


Iel rilatitaj:

domx salonx teatrx tegmentx vagonx