trinki

*trink/i (tr)

1. Preni en la buŝon kaj gluti (likvon): trinki akvon, lakton, kafon; trinki sian urinon (X); trinki vinon el vazoj (X), akvon el puto (X); la maljunaj virinoj trinkas brandon (Z); la urbestro aranĝas grandajn tagmanĝojn, kie la vino estas trinkata po tutaj boteloj (Z); la gastoj trinkis po glaseto da vino (Z) (trinkis vinon po glaseto); mi trinkis ja unu solan glason da punĉo (Z); trinki glason da teo (Z); manĝu de mia pano kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis! (X); (abs) kiel soifanto sonĝas, ke li trinkas (X); kiam pasanto jam trinkis, li la puton insultas (Z); la vilaĝano trinkis kaj fariĝis bonhumora (Z); manĝi kaj trinki (1 vivteni sin; 2 festeni; 3 kunvivi); ni manĝu kaj trinku, ĉar morgaŭ ni mortos (X); la Fariseoj diris al la disĉiploj: Li manĝas kaj trinkas kun impostistoj kaj pekuloj! (N).
   drinki.

2. Fari tiun agon, kiel signon de bondeziro: la reĝo tiam trinkos pro la sano de sia fil' Hamleto (Z); la reĝino feliĉon vian trinkas nun! (Z); tempas manĝi kaj trinki sanon de Juĝisto! (G); la ĉampano estis alportita, la glasoj plenigitaj kaj la sano de la novaj gefiancoj trinkita (Z).
   tosti.

3. (f) Partopreni en io: trinki la akvon de Leteo (forgesi); trinki el la fonto de la Muzoj (inspirigi); nun mi volonte trinkus sangon (Z) (mortigus homojn); Jerusalem, vi, kiu trinkis el la mano de la Eternulo la kalikon de Lia kolero! (X); homo abomeninda, kiu trinkas malbonagojn kiel vinon (X); kiom da miloj, kiuj trinkis ĝis plena ebrieco el la pokalo de la volupto! (Z); ĉiu, kiu neinde trinkos la kalikon de la Sinjoro, kulpiĝos pri la korpo kaj la sango de la Sinjoro (N).