1. [kemio] Organika substanco kun hidroksio (-OH).
    ol/.
  1. [KOMUNUZO] Likvo, akirita per distilado de fermentintaj sukerhavaj substancoj, kiel greno, vinberoj ktp. SIN. etanolo, C2H5OH.

    • tioalkoholo
    [kemio] Tiolo.
  • pentila alkoholo
    Pentanolo.
  • alkoholaĵo
    Trinkaĵo, enhavanta pli aŭ malpli da alkoholo 2; brando.
    drinkaĵo, ebriigaĵo.
  • alkoholato
    [kemio] Metala salo de alkoholo 1. [VIDU] alkoholat/o.
  • alkoholi
    Aldoni alkoholon al io: delikate alkoholita kremaĵo, kuko.
  • alkoholemio
    ĉeesto de etila alkoholo (etanolo) en la sango: la tolereco al etila alkoholo tre diversas laŭ la individuoj: ĝenerale, de 1 ĝis 2,5 ù ĝi estigas eŭforian aŭ ekscitan staton; ekde 2,5 ù aperas narkoza stato; komato estiĝas ĉ. 4 aŭ 5 ù; risko de vojakcidento jam ekzistas kun alkoholemio je 0,3 ù.
  • alkoholismo
    [medicino] Stato, konsiderata malsano, karakterizata de troa alkoholtrinkado, de malkapablo ĉesigi ĝin k de ĝiaj psikaj, korpaj k sociaj konsekvencoj.
  • alkoholometro
    Mezurilo por taksi la enhavon je alkoholo.
  • brulalkoholo
    Kolorigita, denaturigita alkoholo, servanta por hejti k boligi.

    • Iel rilatitaj:

    Bornex absintx absolutx abstinx akvx alkoholaturx alkoholatx aperitivx bierx bolx brandx ebrix hejtx kuirx malsanx pent sukerx tiolx trinkx vinx