1. En feliĉa maniero: feliĉe ridetante la hela Sara endormiĝis (Z); la ŝipo feliĉe atingis la havenon (B); vivi feliĉe (Z); feliĉe por li (Z); feliĉe solvi problemon; la vortoj feliĉe kreitaj (Z).

2. Danke al feliĉa okazo; pro ia bona ŝanco: Don Isaak havis la intencon kritiki [...] , sed feliĉe Aaron elvenis (Z); feliĉe tiu periodo daŭris ne longe (Z); feliĉe ilia entrepreno ne sukcesis (Z).

1. Sento, stato de plenkontenteco: kiu malmulte deziras, feliĉon akiras (Z); nemiksita (Z), pura feliĉo (Z); ebria de feliĉo (Z); la hejma feliĉo de Marta (Z); mutaj atestantoj de perdita feliĉo (Z); nenia feliĉo maturiĝas sub la luno (Z); (analoge) la feliĉo de la Dana regno (Z).

2. Sortofavoro, bona ŝanco: kiel longe jam mi ne havis la feliĉon vidi vin! (Z); vin sendis al mi mia bona feliĉo (Z); havi feliĉon ĉe la virinoj (Z); mi nun akceptas kun malgaja koro feliĉon mian (Z) (surtroniĝon); facile estas danci, se la feliĉo kantas (Z); feliĉo leĝon ne konas (Z); ne ĉiuj havas egalan feliĉon (Z); malsaĝulon favoras feliĉo (Z).
   fortuno.

1. Homo feliĉa (precipe 2): multaj svatiĝas, feliĉulo edziĝas (Z); al feliĉulo eĉ koko donas ovojn (Z); ili estas feliĉuloj de la mondo (X); la filinoj vidas ĝin kaj nomas ŝin feliĉulino (X).

2. Beatulo 2: ŝi ja intence foriris en la mondon de la feliĉuloj (Z); milionoj da ĉielfeliĉuloj estis tie (Z).

1. Estanta en la malfeliĉo: oni ĉiam trovas pli malfeliĉan, ol sin mem; senkulpa oni estas, se nur ja malfeliĉa!; ŝi estas virino pli malfeliĉa, ol kiom mi opiniis (Z); la malfeliĉa infano forkuris (Z); la malfeliĉa knabino mortis (Z); li sentis sin tiel malfeliĉa, ke li malbenis la tagon, en kiu li estis naskita (Z); kion mi malfeliĉa nun faros? (Z).
   aflikti, mizera, kompatinda.

2. Donanta malsukceson, malfavora; malbonokaza: se ne la 'se' malfeliĉa, mi estus nun homo plej riĉa (Z); li estis malfeliĉa en tiu entrepreno; malfeliĉa kandidato (malsukcesinta), milito, pasio, amo (Z).
   bedaŭrinda, fatala.

1. En malfeliĉa maniero: li vivas malfeliĉe kaj mizere.

2. Malbonŝance, domaĝe, bedaŭrinde: vorto malfeliĉe kreita (Z); malfeliĉe, li ne povis ĉeesti la feston.

1. Sento, stato de tiu, kiu havas nenian ĝojon, kontentecon: en feliĉo ne fieru, en malfeliĉo esperu (Z); fremda malfeliĉo instruas (Z); kontraŭ malfeliĉo ne helpas eĉ riĉo (Z); fali en malfeliĉon (X); kiu ĝojas pri ies malfeliĉo, tiu ne restos sen puno (X); li trinku vinon kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon (X); malfeliĉo ofte kunigas la homojn (Z).

2. Malbona ŝanco: la akvo estas via malfeliĉo kaj vi pereos (Z); tiuj, kiuj havas la malfeliĉon esti viaj najbaroj; per okazo de malfeliĉo (Z); amikon montras malfeliĉo (Z).

3. Malfavora, malutilega, doloriga okazaĵo: malfeliĉoj kaj batoj venas ĉiam kun fratoj (Z); malfeliĉo inviton ne atendas (Z); mi ridos ĉe via malfeliĉo (X); rakontu al mi vian malfeliĉon (Z); sed la malfeliĉo konsistas en tio, ke tiu prediko ne havis finon (Z); estos nenia malfeliĉo, se iu miksos la novajn formojn kun la malnovaj (Z); (ironie) nenion povoscias! tio estas la tuta malfeliĉo!, ha! ha! (Z); efektive, granda malfeliĉo! (Z).

feliĉa

Esprimoj

Kelkaj kunmetaĵoj

Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto

Ankaŭ vidu:

Iel rilatitaj: