volupto
*volupt/o
La plej arda plezuro de la sensoj, precipe de la seksa: ĉu kiam mi (Sara) kadukiĝis, mi havus ankoraŭ volupton? (X); venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, ĉar mia edzo ne estas hejme (X); tiu ĉi kontraŭbatalado spicos al mi la volupton (Z). volupta
Rilata al volupto: la filoj de Asirio, al kiuj ŝi havis voluptan pasion (X); en la baraktoj de l' volupta sven' (K). volupte
En volupta maniero: Ohola [...] volupte amis siajn amistojn, siajn najbarojn (X). volupti (ntr)
Sperti volupton: ŝi scias, kiel kaj kial virino voluptas (SE); kun du samnomaj amantoj ŝi voluptas (SB).
amori, orgasmi. voluptaĵo
Ago, kiu havigas volupton: ŝia fratino Oholiba [...] en siaj voluptaĵoj [...] agis ankoraŭ pli malbone ol ŝi (X). volupteco
Eco de io volupta: la volupteco de ĉiuj ŝiaj gestoj estis ebriiga. voluptema
Inklina al volupto: ili fariĝis kiel voluptemaj pasiaj ĉevaloj (X); ŝi nun estis vulkanece voluptema (SE). voluptigi
Havigi volupton: min voluptigos vice inar' senstrika (SB). voluptama, voluptavida
Amanta la volupton: voluptama temperamento; via voluptavida brusto (Z).
Iel rilatitaj:
amx
feliĉx
seksx