devi

*dev/i (+ inf.)

1. Ne povi ne fari ion pro ia materia neceseco, praktika bezono, morala leĝo aŭ fremda sintrudanta volo: ĉiu vivanto devas morti; lernolibron oni devas ne tralegi, sed tralerni (Z); tiun ĉi demandon devas decidi instruitaj homoj (Z); la mebloj estis aranĝitaj bonorde, kiel devas esti (Z); por ĉiuj rilatoj intergentaj oni devas uzi lingvon neŭtralan (Z); kiu volas mensogi, devas bone memori (Z); teruran nokton devis mi travivi (Z); mi devas sendi tiun leteron antaŭ morgaŭ; kiu devas, tiu povas (Z); filo devas obei la patron; vi devas paroli pli laŭte; pri gustoj oni disputi ne devas (Z); oni ne devas havi tro da konfido al si mem (Z); nenian trinkaĵon el vinberoj li devas trinki (Z) (estas malpermesite, ke li trinku ian); tial ni neniam devas (estas malpermesite al ni) paroli en niaj kongresoj pri aferoj politikaj (Z); mi ne devas malatenti tion (Z); se ni ne trovas pli bonan esprimon, tio ne devas nin ĉagreni (Z); ili ne devis lasi rimarki, ke ili nenion vidas (Z); ĉu tiu ĉi ideo estas aktiva aŭ pasiva, tion ĉi la sufikso 'aĵ' tute ne devas montri al ni (Z); mi certigas vin, ke kun mi vi devas nenion timi (Z); ni ne devas miri, ke tia sistemo ne povis trovi amikojn (Z).
   bezoni, ŝuldi, nepre.

2. Troviĝi en logike probabla kondiĉo esti ia, ion fari k.a.: kiel ravita vi devas esti! (Z); li devas jam baldaŭ veni; se ĝi ne fariĝos nun, ĝi devas ja iam fariĝi en estonteco (Z); postmorgaŭ mi devis konduki mian Amalion al la altaro (Z); tiuj argumentoj devis ŝajni al tiuj homoj tiel same infanaj kiel al ni nun ŝajnas iliaj tiamaj kontraŭparoloj (Z); prezentu al vi kiel tiuj arboj devis brili en la suna lumo (Z); li devis koleri, ĉar li neniam skribas al mi de post tiam.