[KOMUNUZO] granda dombesto, kies ino liveras
lakt
on, k kies kastrita virseksulo estas uzata kiel jungbruto; kelkaj rasoj estas senkornaj: bovo
muĝ
as; la bovo estas
sankt
a por hinduoj; jen staras la bovoj antaŭ la monto (z) (jen la malfacila punkto!); oni vokas la bovon ne festeni, sed treni (z) (servistoj laboradu!).
[ZOOLOGIO] G. (Bos) de remaĉantaj parhufaj mamuloj, ordinare kun kavaj, glataj
korn
oj malantaŭe sur la kapo. bizon
o,
bubal
o,
gaŭr
o,
kapr
o,
oks
o,
poefag
o,
taŭro
.
bovaĵo
[
KUIRARTO
] Viando de bovo: rostita bovaĵo (
bifsteko), boligita bovaĵo kun kreno.
bovaro
Grego da bovoj.
bovedoj
[
ZOOLOGIO
] Fam. (Bovidae) el la ordo de parhufuloj, al kiuj apartenas i.a. bovo,
antilop
oj,
bizon
o,
bubal
o,
kapr
o,
ŝafo
.
bovejo
Stalo por bovoj.
*bovido
Ido de bovino ĝis la fino de ĝia unua jaro: rigardaĉi kiel bovido (Z); bovidon mi atendis, infanon Dio sendis (Z); adori la oran bovidon (la monon, laŭ Eliro, 32); [KUIRARTO] bovida eskalopo; stufita bovidaĵo.
bovidino
Idino de bovino de la fino de ĝia unua jaro ĝis ĝia unua nasko.
*bovino
Ino de bovo: eĉ plej nigra bovino donas lakton nur blankan (Z); bovinokula Hera (kun larĝaj, neprofundigitaj okuloj).
Bovino havanta ventron ŝvelintan de gasoj.
Brulstampi bovojn.
Melki la mamojn de bovino.
Ne jungu la bovon malantaŭ la plugilon ( Ne iru la fadeno antaŭ la kudrilo).
Rigardaĉi kiel bovido.