uro¹

*ur/o¹

[ZOOLOGIO] Sp. de bovo (Bos primigenius, SIN. Bos urus), formortinta antaŭ kelkcent jaroj, de kiu devenas ĉiuj rasoj de domaj bovoj: la grizbarba uro hirtigas kolhararon (G).
  • ur/o²
  • I- [MEDICINO] Urina aparato (en kunmetaĵoj).
  • ur (o)genera
    Vd genera.
  • urografio
    Radiografio de la urina aparato, post injekto de substanco opaka al la (X)-radioj.
  • urologo
    Specialisto pri urologio.
  • urologio
    Tiu parto de la medicino, kiu studas la urinan aparaton.
  • II- [KEMIO] Urino (en kunmetaĵoj).
  • urata acido
    Nitrogena organika acido, C5H4N4O3, devenanta el la katabolo de la purinaj bazoj, etkvante ĉeesta en la sango kaj urino de homo kaj de iuj bestoj.
  • urato
    Unu el la saloj de la urata acido, kiu povas precipitiĝi en la organismo, aŭ en la artikoj (
    podagro) aŭ en la urinaj vojoj (
    litiazo).
  • uratemio
    [BIOLOGIO] [MEDICINO] ĉeesto aŭ kvanto de urata acido en la sango: hiperuratemio. [VIDU] ureemio, uremio.

    uro

    Iel rilatitaj:

    Dajrenx azotx bizonx bovx