kerubo

*kerub/o

  1. [BIBLIO] Figuraĵo, en formo de flugilhava virbovo kun homa kapo, kiun monoteista teologio iom post iom evoluigis en supernaturan estaĵon, akompanantan la dian potencon dum teofanioj: forton de Kerubo mi sentas en mia tera korpo (Z); li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis (X).
  1. [KRISTANISMO] Anĝelo de la dua ĉiela ĥoro, prezentata en pentraĵoj aŭ skulptaĵoj per flugilhava kapo de infano.
    ordo, serafo.
  1. (f) ĉarma infano.

kerubo


Iel rilatitaj:

bovx