kerubo
*kerub/o
- [BIBLIO] Figuraĵo, en formo de flugilhava virbovo kun homa kapo, kiun monoteista teologio iom post iom evoluigis en supernaturan estaĵon, akompanantan la dian potencon dum teofanioj: forton de Kerubo mi sentas en mia tera korpo (Z); li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis (X).
- [KRISTANISMO] Anĝelo de la dua ĉiela ĥoro, prezentata en pentraĵoj aŭ skulptaĵoj per flugilhava kapo de infano.
ordo, serafo.
- (f) ĉarma infano.
Iel rilatitaj:
bovx