ŝlosi
*ŝlos/i (tr)
- Fermi per seruro: ŝlosu vian pordon post vi! (Z); li forkuris en la preĝejon kaj ŝlosis la portalon (Z); pordegoj, kiuj en festoj katolikaj estis ŝlosataj de ekstere, en festoj hebreaj de interne (Z); (analoge) ŝlosi ĉambron (B); li ŝlosis la domon por sep tagoj (X); (f) alta ordono ŝlosas mian buŝon (Z); siaj lipoj estis ŝlositaj pro interna timego (Z); ŝlosi la ĉielon (X) (senpluvigi).
rigli.
- Malhelpi ies eliron, ŝlosante pordon: ŝlosi iun en ĉambro (B); (analoge) ili perdis la vojon, kaj la dezerto ilin ŝlosis (Z); (f) pensoj ŝlositaj en la brusto (Z).
ŝlos(ad)o
Ago de tiu, kiu ŝlosas. *ŝlosilo - Metala peco, laŭcele tranĉita, servanta por fermi kaj malfermi seruron: li forgesis la ŝlosilon de sia monkesto (Z); li donos al mi la vaksan premsignon de la ŝlosilo de sia sinjoro (Z); falsa ŝlosilo.
RIM.: Ne uzu 'ŝlosilo' en la senco de turnilo, levilo ks. - [ARKITEKTURO] Tajlita ŝtono, metita en la supro de volbo aŭ arko kaj servanta por kunteni per sia formo kaj pezo la aliajn ŝtonojn.
- [ARMEOJ] Fortreso aŭ fortikigita urbo, kiu per sia situo donas al sia posedanto estrecon super iu maro, teritorio ks.
- Parametro de ĉifrado, determinanta unu el la eblaj varioj de la ĉifro: ĉifroŝlosilo; ĉifrado per publika ŝlosilo.
- (f) Tio, kio ebligas kompreni ion kaŝitan aŭ malklaran: ŝlosilo de matematika problemo; la ŝlosiloj de romano (kiu donas la verajn nomojn de la romanpersonoj); (f) jen la ŝlosilo de la mistero, de l' enigmo; ŝlosilo de E. (Vd ĉefeĉŝlosilo).
ŝlosiloj
(f) Tio, kio ebligas eniron, precipe 9: la ŝlosiloj de la Regno (de Dio); la ŝlosiloj de Sankta Petro (la papa aŭtoritato). ŝlosila
Rilata al ŝlosilo, precipe 4: ŝlosila pozicio; (f) ŝlosila industrio. ŝlosaro
Aro de ĉiuj ŝlosiloj en domo, de negocisto ks. ŝlosilujo
Ujo el ledo ks, por teni ŝlosilojn en poŝo. ĉefŝlosilo
ŝlosilo, ebliganta malŝlosi plurajn serurojn, kiuj ankaŭ estas ŝloseblaj ĉiu per sia propra ŝlosilo.
dirko. enŝlosi - Meti ion sub ŝlositan seruron: zorge enŝlosu mian peltan mantelon.
- Meti iun en ŝlositan ĉambron, ĉelon ks: la pastro enŝlosu la infektiton por sep tagoj (X); ili enŝlosis sin tie (Z); ili ricevis la permeson enŝlosi Georgon en la karceron (Z); enŝlosita per kvar seruroj! (Z).
malŝlosi
Malfermi seruron: malŝlosu la pordon de la ĉelo; li prenas serurrompilojn kaj li malŝlosas la pordon (Z); (analoge) malŝlosi kondamniton. malŝlos (ad)o
Ago de tiu, kiu malŝlosas: anonci malŝloson al la malliberigitoj (X). ĉefeĉŝlosilo
Malgranda vortaro de E. (laŭ la metodo de ĉefeĉ), enmetebla en ordinaran koverton kaj ebliganta la komprenon de simpla letero. ŝaltoŝlosilo
[TERVETURILO] ŝlosilo, uzata por ŝaltseruro. ŝraŭbŝlosilo (evi) = boltilo.
ŝraŭbilo. streĉoŝlosilo
ŝlosilo por streĉi risorton de horloĝo, ludilo ks.
Esprimoj
Alta ordono ŝlosas mian buŝon (Z).
Eniri kaj ŝlosi la pordon post si.
Fortordi ŝlosilon en difektita seruro.
La ŝlosado de la pordo estis komandata de ekstere (per elektra cirkvito).
Lasi al najbaro la ŝlosilojn de la domo.
Ora ŝlosilo ĉiun pordon malfermas (Z).
Ŝlosilo uzata ruston ne konas (Z).
Kelkaj kunmetaĵoj
enŝlosi,malŝlos(ad)o,malŝlosi, , , ,ŝlos(ad)o, ,ŝlosi,ŝlosila,ŝlosilaro,ŝlosilo,ŝlosilo,ŝlosiloj, , ,ŝlosilujo,
Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto
anstataŭanta
ŝlosilo
duone
malfermita
fermita
nur senŝlose
aresti
barikadi
fermi
grinci
(ŝlosilo en seruro)
kateni
kaŝi
kovri
malliberigi
maski
pordon
fermi
puŝfermi
rigli
sigeli
tirfermi
turni
vuali
boltilo
portalo
butono
dirko
fasko
ideoŝlosilo
karcero
kateno
klinko
kodo
kofro
kriptaĵo
kripto
paspartuo
pendseruro
riglilo
serurlango
seruro
: aparato por ŝlosi (bone, sekure fermi) ion
serurriglilo
truo
de la seruro
urno
vando
volboŝlosilo
ĉifro
ŝlosilo
ŝraŭbo
ŝraŭbŝlosilo
Ankaŭ vidu:
fermi
,
fiksi
,
pordo
,
portalo
,
Iel rilatitaj:
arestx
barikadx
boltx
butonx
dirkx
domx
enigmx
faskx
fermx
fiksx
fortresx
grincx
karcerx
katenx
kaŝx
klinkx
kodx
kofrx
kovrx
kriptx
liberx
maskx
murx
paspartux
pordx
portalx
prizonx
riglx
serurx
sigelx
timx
trux
turnx
urnx
vandx
volbx
vortarx
vualx
ĉifrx
ŝlosx
ŝraŭbx