lasta

*last/a

1. Estanta post ĉiuj aliaj, en la tempo aŭ en la spaco: al la bankedo li alvenis la lasta; la lastan el amaso atakas la hundo (Z); la lasta kvaronluno; la parto plej vasta venas la lasta (Z); mortigi ĉiujn ĝis la lasta; en tiu nobla vetbatalo mi ne volas resti inter la lastaj; sidi ĉe la lasta vico; loĝi sur la lasta etaĝo; la komitato transdonu siajn konsilojn al nia Lingva Komitato: por ke ĉi tiu lasta esploru la aferon (Z).

2. Okazinta ĵus antaŭe, en la parto de la pasintaĵo la plej proksima al ni: mi vizitis lin lastan Mardon; tia estis ĝis la lasta tempo la opinio de la E-istaro (Z); sed en la lasta tempo aperis kelkaj cirkonstancoj (Z); la plej lastaj eltrovoj de la scienco; laŭ la lasta modo; lasthora informo.

3. Tia ke poste ekzistas plu neniu alia; la sola restanta: je la lasta fojo mi vidas lin ĉe vi (Z); lia lasta horo; liaj lastaj tagoj de libereco; mi restas la lasta el mia familio (ĝi estingiĝos kun mi); la tridek lastaj paĝoj de la libro; li faris sian lastan translokiĝon (Z); li elspezis sian lastan groŝon; mi sentis tre bone, ke tio ĉi estas mia lasta provo (Z); dank' al la lasta streĉo de mia energio (Z); eluzi siajn lastajn fortojn; la milito deprenis de mi la lastan filon, kiu restis al mi; havi la lastan vorton en la diskuto; ĝis la lastaj limoj de la tero; kaj tiel plu, ĝis la lasta Juĝo.

4. Troviĝanta ĉe la plej malalta grado de taksado: li estas la lasta en la klaso, ĉe la konkurso; varoj el la lasta kvalito; la lasta kategorio; ĉiuj alkuris, ĝis la lasta kuirknabo; vi estas la lasta, al kiu tio decus; ĉu tio estas via lasta prezo?; tio estis la lasta afero por fari (la plej nefarinda); lastrange.