1. Senpartia juĝo pri literatura aŭ arta verko: li proponas sian lingvon al la publika kritiko tra la tempo de unu jaro (Z); lia komedio ricevis tre favoran kritikon; la filma kritiko.

2. Scienca ekzameno, celanta difini la aŭtentecon, verecon de io: historia, filologia kritiko; la teksta kritiko (celanta malkovri la erarojn en la transkopiado de tekstoj.
   editoro); la alta kritiko (pri la origino, karaktero ktp de verko, precipe biblia).

3. Elmontro de la malbonaĵoj de persono aŭ afero: ju la kritikoj de mia lingvo estas pli severaj, des pli danke mi ilin alprenas (Z); fari kritikojn kontraŭ io (Z); eĉ kontraŭ pastra prediko troviĝas kritiko (Z); ĝuste tial, ke mi aŭdis tro multe da kritikoj [...] (Z); tiuj kritikoj, kiujn mi ĝis hodiaŭ legis en gazetoj (Z); parodio, kiu estas bonega kritiko de lia stilo.

1. Ekzamena: eldono kun kritikaj notoj; kritika aparato; kritikaj eseoj; kritika spirito ne akceptas aserton sen informo pri ĝia origino kaj valoro.

2. Mallaŭda: ĉion kritikan, malamikan aŭ atakantan, kion oni skribas pri E. (Z).

1. kritike prilumi la detalojn de tiu historio (Z); anstataŭ kritike analizadi siajn trovojn, li estas preta trompadi sin mem (Z); homo prudenta jam de antaŭe rilatos al tiuj vortoj tre kritike (Z); ne deprenante de la lernanto la eblon kritike proprigi al si ĉiujn riĉiĝojn [...] (Z);

2. li estis ĉiam kritike agordita kontraŭ ĉia novaĵo.

1. Persono, kies speciala okupo estas la kritikado: brila teatra kritikisto; artkritikisto; li montras sin penetra kritikisto de la kapitalistaj moroj.

2. Kritikanto: se ni tenos nin forte, tiam neniaj atakoj de kritikistoj prezentos por ni ian danĝeron (Z).

kritiki

Iel rilatitaj: