malica
*malic/a
- (iu) Konscie malbonfarema kontraŭ aliaj, deziranta malutilon kaj malfeliĉon al aliaj: malica koro (Z), buŝo (Z); malica infero! (Z); li ridis malice, kiel nur diablo povas ridi (Z).
perversa.
- (io) Farata kun deziro malutili al iu, malfeliĉigi iun: malica ago parolo, intenco; kiu havas malican celon, ofte perdas sian propran felon (Z).
malico - Intenco malbonfari: la malico de la lipoj (X); miaj paroloj ne havas falson kaj malicon (X).
- Malicaĵo: en sia koro li preparas malicon (X); kiu faras signon per la okuloj tiu intencas malicon (X); ne ekzistas juneca sen kapricoj, nek maljuneco sen malicoj (Z).
malicaĵo
Io malice farita: intrigoj kaj malicaĵoj estis forgesitaj (Z). maliceta
Inklina mokpetoli, ataketi per ŝercoj. maliculo
Estaĵo malica: kiu intencas fari malbonon, tien oni nomas maliculo (X).
malica
REVO: [malica]
- Diabla ruzo, kaptilo, malico.
- Disporti malicaĵon.
- Galaj, malicaj vortoj.
- Havi pikeman, malican langon.
- kaŝema / insidema / nefidinda / hipokrita
- malbonvola / misintenca / malbonintenca / malfavora
- malica / kruela / malbona / danĝera / malagrabla
- malica : malbonintenca; nehonesta; konscie malbonfarema.
- noci
- petola / maliceta
- petoli
- senmalica.
- sorĉa (mirinda, supernatura, malica, efika).
bona diablo honesta insulti karaktero konscii koro krimo kritiki kruela malami malbona moralo piki sorĉi
Iel rilatitaj:
bonx
demonx
diablx
efritx
honestx
insultx
karakterx
konscix
korx
krimx
kritikx
kruelx
malamx
malbonx
moralx
pikx
sorchx
sorĉx