nobla
*nobl/a
- Havanta altajn moralajn kvalitojn: mia nobla amiko Trumpeter (Z); nobla koro nun ĉesis bati (Z); karaktero nobla (Z); (analoge) lia nobla deziro alporti utilon al la homaro (Z); la nobla ago de la libristo rilate ŝin (Z); noblaj intencoj (Z); (antifraze) mi jam estis preta doni al ŝi kelkajn batojn en la noblajn partojn (Z).
ideala, heroa, modela, sublima, altruisto.
- [KEMIO] Ege ne reakciema: nobla metalo (oro, plateno ks); nobla gaso (heliumo, neono, argono ks).
inerta.
noble
En nobla maniero: la pacon noble povas mi akcepti (Z); noble pardoni la ofendojn. nobleco
Eco de iu, io nobla: la nobleco de lia konduto min venkis. nobligi
Fari nobla: amo nobligas eĉ plej trivialan mastrumadon. malnobla
Havanta malestimindajn, hontindajn, maldelikatajn ecojn: malnobla, senkuraĝa vermo! (Z); ĝi estas malnobla mondo, mi estas la sola konvena estaĵo en ĝi! (Z); (analoge) ĉio ĉi tio estas malnobla mensogo! (Z); la plezuroj de malnobla amo (Z); mortigo plej malnobla (Z) (murdo); malnobla timo (Z); ekstermu la malnoblan! estis la moto de Voltero. *malnoblulo
Homo malnobla: kiu ne plenumas sian promeson, estas malnoblulo (Z). malnobligi
Fari malnobla: tiaj personaj atakoj malnobligas la diskuton.
- Ĉu vi opinias min kapabla por tia malnobla ago ?.
- Laboro urĝas, premas, nobligas.
- Aroganta, ĝoja, kontenta, malica, prudenta, saĝa, kruda, "dura", sensenta, milda, suferanta.
- fi! / malbele! / malnoble!
- indigni : senti koleron pro malnobla, nejusta ago de iu alia.
- Karaktero (naturo, humoro)
- Malnobla bruto!.
- Mensogo senhonta, impertinenta, malnobla.
agi biokemio bona digno edzo gaso honori ĥemio insulti justa kapabla karaktero kemio koleri koro nobelo opinii vero voki
Iel rilatitaj:
abomenx
agx
argonx
bestx
biokemix
bonx
delikatx
dignx
edzx
gasx
grandx
herox
honorx
insultx
justx
kapablx
karakterx
kemix
kolerx
korx
nobelx
opinix
verx
vokx
ĥemix