konduti
*kondut/i (ntr)
Agi iamaniere en siaj rilatoj kun aliaj homoj: konduti bone, malbone, neriproĉinde, glore; konduti kolere, afable, malame kontraŭ iu; li kondutis ĉiam ĝentile al mi.
trakti. konduto
Maniero, laŭ kiu oni kondutas: havi bonan konduton; ŝanĝi sian konduton; kion diras via libro pri konduto? (Z); penu, por ke vi ricevu bonan ateston pri konduto (Z) (en la lernejo). bonkonduta
Tia, ke li, ŝi bone kondutas (precipe pp geknaboj): li ĉiam estis bona infano (Z); ĝiaj gefratoj estis tre malbonkondutaj kontraŭ ĝi (Z) (la anasido).
ĝentila, brava.
abomeni. agiti. almozo. aroganta. avara. avida. ĉikani. egoisto. eksciti. emocii. envii. eviti. fiera. humila. imponi. inciti. indigni. indulgi. insulti. ĵaluza. koleri. kompati. konfuzi. kutimi. minaci. modesta. orgojlo. pacienco. pardoni. paŭti. provoki. spite. suspekti. ŝoki. timi. toleri. venĝi. zorgi (pri).
koleri. malfeliĉa. malsana. malsata malŝato plezuro. psikologio. riĉa. sata. suferi. ŝato ŝerci. timi
Iel rilatitaj:
admonx
afektx
agx
antecedentx
artifikx
behaviorismx
bravx
edifx
instinktx
irx
knabx
kolerx
kompatx
kutimx
malfeliĉx
malsanx
minacx
paciencx
plezurx
psikologix
riĉx
satx
sintenx
suferx
timx
zorgx
ŝatx
ŝercx