instinkto
instinkt/o (1)
Heredata konduto de animala specio, adaptita al ordinare nekonsciata celo: la mirinda instinkto de la abelo, kastoro, formiko; la migra instinkto de birdoj; instinkto de memkonservado (Z) (instinkto, per kiu besto aŭ homo faras la agojn necesajn al konservado de sia vivo).
impulso, intuicio, reflekso, behaviorismo. instinkta
Venanta de instinkto, rilata al instinkto: fari instinktan movon (ne regatan de la volo); la instinkta sciado. instinkte - Per instinkto.
- (f) Pro interna impulso sendependa de la konscio: ŝi sentis instinkte, ke tio estos la plej bona rifuĝejo.
Esprimoj:
instinkto de memkonservadoZ
Kelkaj kunmetaĵoj:
instinkta, instinkte
Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:
Aŭtomata aktiveco, ekzistanta precipe ĉe la bestoj, kiu evidentiĝas per nevolaj, ne lernitaj kaj neperfektigeblaj agoj
Heredata konduto de animala specio, adaptita al ordinare nekonsciata cel
impulso
intuicio
reflekso
Rilatitaj vortoj:
behaviorismo
volo
konscio
Iel rilatitaj:
animalx
aŭtomatx
behaviorismx
bestx
heredx
impulsx
intuicix
kondutx
konscix
lernx
refleksx
volx