instinkto

instinkt/o (1)

Heredata konduto de animala specio, adaptita al ordinare nekonsciata celo: la mirinda instinkto de la abelo, kastoro, formiko; la migra instinkto de birdoj; instinkto de memkonservado (Z) (instinkto, per kiu besto aŭ homo faras la agojn necesajn al konservado de sia vivo).
impulso, intuicio, reflekso, behaviorismo.
  • instinkta
    Venanta de instinkto, rilata al instinkto: fari instinktan movon (ne regatan de la volo); la instinkta sciado.
  • instinkte
    1. Per instinkto.
    1. (f) Pro interna impulso sendependa de la konscio: ŝi sentis instinkte, ke tio estos la plej bona rifuĝejo.

    instinkto

    Esprimoj:

    instinkto de memkonservadoZ

    Kelkaj kunmetaĵoj:

    instinkta, instinkte

    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:

    Aŭtomata aktiveco, ekzistanta precipe ĉe la bestoj, kiu evidentiĝas per nevolaj, ne lernitaj kaj neperfektigeblaj agoj
    Heredata konduto de animala specio, adaptita al ordinare nekonsciata cel
    impulso
    intuicio
    reflekso

    Rilatitaj vortoj:

    behaviorismo
    volo
    konscio

    Iel rilatitaj:

    animalx aŭtomatx behaviorismx bestx heredx impulsx intuicix kondutx konscix lernx refleksx volx