plu
*plu
I- Cirkonstanca morfemo, montranta la daŭradon kaj neceson de stato aŭ ago: - en la tempo (pli longatempe): ŝi volis diri ion plu, sed ŝi ne povis (Z); ho, diru, kion plu vi scias? (Z); tenu ankaŭ plu ĝin en sekreto (Z); danĝere estas lin lasi plu en tia libereco (Z); kaj tiel plu (Z); plu kaj plu faladis la pluvo;
- en la spaco (pli malproksime): iru ankoraŭ unu paŝon plu!; se vi legus plu, vi vidus, ke la fino estas pli klara.
pli.
RIM. 1 'plu' + nea vorto signifas la maldaŭron, la ĉesigon de ago aŭ stato: mi ne povas iri unu paŝon plu; ne parolu plu; ĝis tie kaj ne plu; mi lin ne vizitos plu; li ne povis plu sin deteni (Z); ne aperu plu antaŭ mia vizaĝo (Z); li plu neniam batalos kontraŭ vi (Z); nun li kuŝas, por neniam leviĝi plu (Z), formorti, dormi kaj nenio plu (Z); nun, kiam nenia savo por ni restas (Z); neniaj duboj plu.
jam ne, ankoraŭ ne, ne pli. RIM. 2 La diferenco inter la senco de 'plu' kaj tiu de 'ankoraŭ' 2 kuŝas en tio, ke 'ankoraŭ' signifas esence ripeton, dum 'plu' precize signifas daŭradon. II- Kombinebla morfemo kun la samaj signifoj: plua
Daŭranta plu, okazanta en posta tempo: nun rakontu al mi la pluan sorton de ili (Z); li restos tri pluajn tagojn; provo, kiu decidos pri pluaj mendoj (Z); la libro vekis en mi la deziron legi pluajn tiaspecaĵojn; tion mi konsentas, sed rifuzas ĉion pluan; ĝis plua informiĝo; plua en buŝo (pp vino, kies gusto de frukto estas facile rekonebla kaj daŭras en la buŝo). plue
Laŭ plua maniero, en pluaj cirkonstancoj: li plue diris kelkajn vortojn (Z); mi plue silentos pri tio; kaj ankoraŭ plue ŝi naskis filon (Z); estu plue pastrino de l' diino laŭ ŝia volo (Z); de tiu tago kaj plue Saŭl malamike rigardis Davidon (X); kiam la bela muziko ludis ĉiam plue, ŝi ne povis plu elteni (Z); plue kaj plue sonis la kantado (Z). pluen
Pli malproksimen per plua irado aŭ agado: malsata kaj tremanta de frosto la kompatinda knabineto trenadis sin pluen (Z); kaj Abram iris pluen, ĉiam pluen al sudo (X); li iris ĉiam pluen kaj pluen (Z); tiuj vortoj poste estis rakontitaj pluen kaj penetris en la popolon (Z). plui
Ekzisti aŭ agi plu: miaj biciklaj aventuroj pluas (M). pluaĵo
Tio, kio okazas poste aŭ pli malproksime: ŝi ĉion diritan tuj ensorbis kaj petis pri pluaĵo (Z). pluigi - Fari, ke io daŭru plu: li ne volis pluigi la krediton; pluigi militon.
daŭrigi, kontinuigi.
- [MATEMATIKO] Daŭrigi, plilongigi laŭ sama maniero: pluigi elvolvaĵon de serio; pluigi kurbon.
PMEG: [plu]
- Ĝi ne plu estas urbo sed amaso da ruinaĵoj (post la milito).
- La ŝipo ne plu obeas la direktilon.
- Labori plu (= daŭrigi la laboron).
- Lia kulpeco ne plu estas duba.
- Mi pardonas kondiĉe, ke vi neniam plu kulpu tiun kulpon.
- Mi silentos ĝis oni ne plu bruos.
- Ne plu povi sin regi.
- ne plu scii
- Ne plu senti siajn piedojn.
- Neniam plu lin mi vidu.
- nenion plu kompreni.
amaso. daŭri. fojo. lasta. tempo.
Iel rilatitaj:
-ad
amasx
ankoraŭ
daŭrx
denovx
fojx
lastx
nenia
neniam
novx
pli
tempx