(f) Havanta tiel freŝan odoron, kiel balzamo: maljuna virineto eliris en la lumon de la suno, enspiris la balzaman aeron (Z); enkaptu lian balzaman spiron (Z); ĉu la balzama dormo falas ankaŭ sur la okulojn de kanajloj? (Z). ambrozio.
balzami (tr)
= enbalzamigi: Jozef ordonis al siaj servantoj-kuracistoj balzami lian patron (X).
(f) Fari bonodora: la abioj balzamis la venteton.
balzamarbo , balzamujo [botaniko] ĉiu arbo aŭ arbusto el tropika grupo de sp-oj el la g-oj komiforo k miroksilo, produktanta aroman k balzaman gumon k/aŭ esencrezinon uzatajn en tradicia medicino, i.a. mirhon, Peruan balzamon k Toluan balzamon. komiforo, miroksilo.
enbalzamigi Gardi (korpon) kontraŭ putrado per diversaj procedoj, ŝmirado per balzamoj, injekcioj ktp: grandega konstruaĵo, kie oni enbalzamigadis la kadavrojn de l' reĝoj (B); la korpon oni transdonis al la enbalzamigistoj (B). mumio. balzamo