balustrado

  1. [arkitekturo] Vico da balustroj kun supra breto, ĉe la rando de teraso, balkono ks.
  1. ĉia analoga barilo aŭ apogilo, starigita por eviti de·falon: balustrado de ŝtuparo (Z), de ferdeko; faru balustradon ĉirkaŭ via tegmento (X).
    apog·relo, manrelo, parapeto.


Iel rilatitaj:

apogx balkonx balustrx barierx barx domx falx murx parapetx randx relx terasx ŝtupx