teraso

*teras/o

  1. Alta ebena teramaso, subtenata per masonaĵo kaj aranĝita en ĝardeno por ĝuigi belvidon aŭ faciligi promenadon: antaŭ la kastelo etendiĝas vasta teraso.
    altano, balkono, belvedero.
  1. Ebena areo apud konstruaĵo (trinkejo, restoracio k.a.), kie eblas sidi por manĝi kaj trinki.
  1. Ebena tegmento kun balustrado: li fumis cigaredon sur la nefermita teraso (Z).
  1. [GEOGRAFIO] Ebena larĝa benko, interrompanta deklivon.
  1. [HERALDIKO] Figuro en formo de horizontala mallarĝa strio en la malsupra parto de blazonŝildo.
  • terase
    Formante serion da terasoj: terase kulturata montodeklivo; terase aranĝita parko.

    teraso

    Iel rilatitaj:

    altanx balkonx balustradx belvederx domx ebenx tegmentx valx ĝardenx