ŝpruci
*ŝpruc/i (ntr)
- Rapide kaj forte eliĝi en fluo aŭ en gutoj: tute apude ŝprucis fonto (Z); sub la vento la ŝaŭmo ŝprucis malproksimen (Z); ŝi fosis per siaj manoj, ĝis la sango komencis ŝpruci el ŝiaj fingroj (Z); larmoj ŝprucis el liaj okuloj; (analoge) fajreroj ŝprucis el ĝi (Z).
- (f) Rapide, subite montriĝi kun viveco: ĉie ŝprucas freŝa forto kaj nova vivo; ĝojo ŝprucis el ĉiuj okuloj; spasme ŝprucanta gajeco (Z); tia poezio fonte ŝprucas.
ŝpruc!
Onomatopeo, imitanta la bruon de eliganta saŭmakvo. ŝpruca
Tia, ke ĝi ŝprucas: ŝpruca fonto, akvo; (f) ŝpruca sprito. ŝpruc (ad)o
Ag(ad)o de io, kio ŝprucas: admiri la koloran ŝprucadon de la fontanoj. ŝpruc (aĵ)o
Tio, kio ŝprucas: la aŭtoj flankenĵetis ŝprucojn da koto. ŝprucigi
Fari, ke io ŝprucu: ŝprucigi insekticidon sur murojn, sur plantojn; ŝprucigi farbon sur karoserion; fontoj ŝprucigantaj akvon (Z); (f) ŝprucigu morton el viaj okuloj! (Z). ŝprucigilo
Aparato, servanta por ŝprucigi likvon: ŝprucigilo de ĝardenisto, de farbisto (pistolo), de gladilo (por ŝprucigi akvon sur gladendaĵon); estinga ŝprucigilo. disŝpruci
Dise ŝpruci: li plonĝis kaj gutoj disŝprucis sur la rigardantojn; ilia sango estos disŝprucigita kiel polvo (X). elŝpruci
Eligi, ŝprucante: la sango elŝprucis fonte (Z). enŝprucigi - [TEKNIKOJ] Enigi sub premo: enŝprucigi akvon, oleon en aparaton, maŝinon.
injekti.
- [MEDICINO] Penetrigi likvan medikamenton tra la anuso en la rektumon aŭ tra la vulvo en la vaginon: doni al iu enŝprucigon.
enŝprucigilo
Aparato por enŝprucigi, teknike, medicine aŭ higiene. forŝprucigi
Forigi per ŝprucado de akvo: forŝprucigi ŝlimon el maŝinkaldrono; forŝpruciga kluzo. forŝprucigilo
Aparato, kiu servas por forŝprucigi: forŝprucigilo de klozeto. reŝpruci
ŝpruci en kontraŭa direkto pro trafita obstaklo. surŝprucigi
Fari, ke io ŝprucu sur iun aŭ ion: surŝprucigi sanktan akvon sur la preĝantojn; la aŭto surŝprucigis la pasantojn; surŝprucigi bedon.
Iel rilatitaj:
akvx
aspergx
banx
bolx
botelx
duŝx
farbx
flux
fontx
injektx
riverx
ĝardenx