menso
mens/o (3)
Tiu parto de vivanta estaĵo, kiu pritraktas informojn, konscie aŭ ne: la kantado de la patrino nerimarkeble restas en la menso de la infano (Z); instruistoj, kiuj klerigos la menson de mia filino (Z); ekspluati ĉion, kion ajn li posedus en la provizejo de sia menso (Z); la infano havis la menson kaj koron de la patrino (Z); amu vian Dion per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso (N).
animo, cerbo, imago, intelekto, penso, prudento, saĝo. [VIDU] mensostato. mensa
Okazanta en la menso, rilata al ĝi: ĉiuj mensaj kapabloj malaperis, restis nur vivanta korpo (Z); mensa kalkulado; la mensa energio; homoj malkapablaj aŭ kadukiĝintaj morale kaj mense (Z).
Iel rilatitaj:
agorafobix
atentx
bodix
cerbx
ciklotimix
demencx
depresix
konsiderx
materialx
memorx
pensx
penx
scix