[ ] Devenigi vorton de alia: la vorton 'dometo' oni derivas de 'domo' per la suf. 'et'.
[ MATEMATIKO] Fari la operacion de derivo: derivi laŭ x; konverĝan vicon de funkcioj oni rajtas vicere derivi nur sub severaj kondiĉoj.
[ ELEKTRO] Aldoni paralelan branĉon al cirkvito: derivita kurento (kurento en paralela branĉo). [VIDU] Kirkhofo.
derivo [MATEMATIKO] Operacio, kiu al funkcio f asocias la funkcion f', kies valoro ĉe x estas la limeso de la diferencokvocientoj (f (x + h) - f(x))/h, kiam h strebas nulen.
derivado
Ago de derivanto.
[PSIKOLOGIO] Transformo, kiun la edukado k socia vivo trudas al la primitivaj krudaj instinktoj.
derivaĵo
[LINGVOSCIENCO] Vorto derivita el de alia.
[MATEMATIKO] Rezulto de la operacio de derivo, do la funkcio f' aŭ ties valoro ĉe certa punkto: la derivaĵo mezuras la deklivecon de la funkcia grafo; unua, dua derivaĵo; parta derivaĵo (de funkcio kun pluraj variabloj, kiam nur unu el ili varias).
[ELEKTRO] Neĉefa lineo, disbranĉiĝanta disde la ĉefa lineo. SIN. paralela branĉo. ŝunto.
[KEMIO] Substanco, kiu devenas de alia: anilino estas derivaĵo de benzeno.
derivebla [MATEMATIKO] Tia, ke oni povas ĝin derivi; posedanta derivaĵon. integri.