plafono

*plafon/o

  1. [ARKITEKTURO] Horizontala aŭ kurba surfaco, formanta la supran internan parton de ĉambro, galerio ks: plafono kun videblaj traboj, kun kasonoj; ligna, gipsa, pentrita plafono; sub la plafono pendis kolbasoj kaj ŝinkoj (Z); tapiŝo, kiu pendis de la plafona trabo (Z); (f) nun la ĉiela plafono estis malluma (Z).
  1. [METEOROLOGIO] Meza altitudo de la bazo de la plej malaltaj nuboj.
  1. [AVIADO] Maksimuma altitudo, kiun aviadilo povas atingi aŭ per sia propra konstruo, aŭ en difinitaj veteraj cirkonstancoj: tiu tipo havas plafonon de 6 mil metroj.
  1. (f) Difinita limo, kiun ne rajtas superpasi kredito de banko, salajroj, prezoj ks.
  • plafoni
    1. (tr) Meti plafonon al ĉambro, domo ks.
    1. (ntr) [AVIADO] Atingi sian supran limon de altitudo.

    plafono

    Esprimoj

    La Kristnaska arbo preskaŭ tuŝis la plafonon.
    La ombro sin eltiris sur la tuta muro ĝis la plafono (Z).
    La ruĝaj briloj de l' fajro rampis sur la plafono (B).
    Nun la ĉiela plafono estis malluma (Z).
    Sub la plafono pendis kolbasoj kaj ŝinkoj (Z).
    Tapiŝo, kiu pendis de la plafona trabo k dividis la ĉambron (Z).

    Kelkaj kunmetaĵoj

    plafongrundo ,plafoni, plafonlumo , plafonrozo

    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto

    fako
    intertrabo
    intertrabospaco
    kasono
    kupolo
    sofito
    volbo : arkforma plafono (en la mezo pli alta ol je la flankoj)

    Ankaŭ vidu:

    domo , galerio ,

    Iel rilatitaj:

    altitudx atikx domx fakx galerix grundx kasonx kupolx lumx rozx sofitx trabx volbx ĉambrx