kazo

*kaz/o

  1. [LINGVOSCIENCO] Kategorio (ekzistanta en diversaj lingvoj), al kiu apartenas substantivo , pronomo aŭ adjektivo laŭ sia sintaksa funkcio; ekz. en L. la vortoj hominem kaj homines apartenas al la kazo 'akuzativo': latino havas ses kazojn; ekzistas tamen okazoj, kiam estas dezirinde fari diferencon inter la ambaŭ kazoj (Z).
    deklinacio, akuzativo, ablativo, dativo, genitivo, instrumentalo, lokativo, nominativo, prepozitivo, vokativo.
  1. [JURO] Difinita, aparte studinda okazaĵo: la leĝo ne antaŭvidis tiun kazon; difini jurajn sankciojn en konkretaj individuaj kazoj.
    kazuo.
  1. [MEDICINO] Manifestiĝo de malsano, konsiderata ĉe difinita individuo: ne ekzistas du identaj kazoj; tio estas kuranta kazo de gripo; benigna, maligna kazo.
  • militkazo
    [JURO] Ago, kiu per si mem povas pravigi militproklamon (casus belli).

    kazo

    Ĉiu malsanulo estas kazo. En kazo de difekto de la ŝipo oni fermas la fakmurojn. kategorio. La nun diskutata kazo. La nun diskutata kazo. Militkazo. Tio estas kazo de eksedziĝo. Tiu kazo estas eksplicite antaŭvidita en la leĝo.
    certa. diskuti. ebl. eventuala. fakto. gramatiko. kaŭzo.

    Iel rilatitaj:

    -ebl ablativx akuzativx certx dativx deklinacix diskutx eventualx eventx faktx gramatikx kaŭzx okazx