deklinacio
*deklinaci/o
- [ LINGVOSCIENCO] Aro de la kazoj, kiujn alprenas difinita klaso de subst-oj, de adj-oj aŭ de pron-oj en fleksiaj lingvoj: la latino havas kvin deklinaciojn por la substantivoj; la kreado de lingvo regula, kun unu deklinacio (Z).
konjugacio.
- [ASTRONOMIO] Angula distanco inter stelo k la ĉiela ekvatoro; ĉiela latitudo.
- [ŜIPOJ] Angulo inter la magneta meridiano k la geografia meridiano en iu punkto de la tersurfaco: deklinacio mezureblas per la angula devio de la kompasa montrilo E aŭ U de la geografia nordo.
*deklinacii (tr)
[LINGVOSCIENCO] Eldiri la kazaron de difinita vorto. nedeklinaciebla
[LINGVOSCIENCO] Senfleksia, havanta la saman formon en ĉiuj uzataj kazoj.
Iel rilatitaj:
LINGVOSCIENCO
ablativx
angulx
ekvatorx
fleksix
kazx
latitudx
stelx