denunci

*denunc/i (tr)

Sciigi al estro, policano, juĝisto, aŭ al la publiko, ies kulpon aŭ krimon: li denuncis sian kamaradon al la instruisto; denunci iun pri ŝtelo;denunci ŝtelon al la oficestro.
  • denunco
    Ago de denuncanto: denunco de iu al iu kontraŭ iu pri io.
  • denuncanto
    Homo, kiu denuncas.
  • denuncisto
    Homo, kiu estas pagata aŭ ŝirmata de la polico por denunci.
    stukaĉo.
    denunci

    denunci

    Esprimoj:

    Denunci ŝtelon al la oficestro.
    Ili faris denuncon antaŭ la provincestro kontraŭ Paŭlo
    Li denuncis sian kamaradon al la instruisto

    Kelkaj kunmetaĵoj:

    denuncanto, denuncisto, denunco, fidenunco

    Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:


    Sciigi al estro, policano, juĝisto, aŭ al la publiko, ies kulpon aŭ krimon
    Sciigi juĝiston, aŭtoritatulon aŭ la publikan opinion pri ies krimo aŭ kulpo
    diskrediti, kalumnii, mis famigi
    krimo
    kulpa
    stukaĉo.

    Rilatitaj vortoj:


    Iel rilatitaj:

    akuzx avertx diskreditx famx kalumnix krimx kulpx montrx scix stukaĉx stukx