templo
templ/o (1)
- [HISTORIO] Konstruaĵo, destinita al la servo kaj kulto de dio aŭ diino: la egiptaj, helenaj, romaj temploj; la templo de Zeŭso en Olimpio; min la diino savis ĉi tien en sian propran templon (Z).
sanktejo.
- [BIBLIO] (iufoje maj.) Unu el la du sinsekvaj konstruaĵoj, destinitaj en Jerusalemo al la servo kaj kulto de Javeo: Jeruzalem kun la turoj kaj murdentoj de sia templo (Z); en ora beleco brilis la Templo (Z); li elpelis ĉiujn vendantojn kaj aĉetantojn en la templo (N).
- [RELIGIO] Konstruaĵo, en kiu samkultanoj praktikas siajn ritojn: protestanta templo; budhana templo; framasona templo; centra templo hilelista (Z).
preĝejo, kirko, moskeo.
- (f) Restadejo de ia sankta aŭ nobla afero: ĉu vi ne scias ke via korpo estas templo de la Sankta Spirito? (N); kun la kreskado de la templo (korpo) ofte ŝanĝiĝas la spirito (Z); lia domo estis vera templo de la arto.
Templo
[HISTORIO] Militista ordeno kristana, kreita por la protektado de la pilgrimantoj al Jerusalemo (1118-1312). Templano
Kavaliro, membro de tiu ordeno: Filipo la Bela kondamnis al la ŝtiparo la ĉefmajstron de la templanoj; (analoge) la bonaj templanoj aŭ bontemplanoj (anoj de usona societo pri abstinado).
Esprimoj:
ĉu vi ne scias ke via korpo estas templo de la Sankta Spirito?
Kelkaj kunmetaĵoj:
Templo, templano
Vortoj uzitaj en la sama ĉirkaŭkunteksto:
Konstruaĵo destinita por loĝado, kulto aŭ servado de dio aŭ diino
kultejo, konstruaĵo en kiu samkultanoj plenumas siajn ritojn
Restadejo de ia sankta aŭ nobla aŭ abstrakta afero
preĝejo
altaro@kirko@moskeo
sinagogo
o
pagodo
o
o
Rilatitaj vortoj:
religio
mediti
Iel rilatitaj:
adorx
altarx
atenex
azilx
bajaderx
dix
kultx
meditx
pagodx
pilonx
preĝx
religix
ritx
sanktx
sinagogx