palpi
*palp/i (tr)
- Tuŝi per la mano, por esplori: mi ne estas spirito: palpu min, mi vivas! (Z); palpi al iu la pulson (pf); ni palpas la muron kiel blinduloj (X); (abs) konvulsie ŝi palpadis ĉirkaŭ si (Z); manojn ili havas, sed ne palpas (X) (ne vivas); palpi en mallumo (Z) (f: hezitante serĉi certecon aŭ serĉi sen difinita celo kaj metodo).
- Karesi per la mano: kuraĝu nur ekpalpi mian korpon per malĉasta tuŝo! (Z); la Egiptoj palpadis vian bruston pro viaj junaj mamoj (X).
palpa
Rilata al palp (ad)o: la pugopalpaj francoj (LK). palpe
En la maniero de iu, kiu palpas: en la mallumo palpe serĉadi siajn vestojn (Z); (f) en la krepusko de la vivo, kie la homo eraras palpe (B). palp (ad)o
Ago de tiu, kiu palpas: la palpado estas unu el la ĉefaj esplormetodoj en medicino. palpebla - Povanta esti palpata: la vento estas sentebla, sed ne palpebla; por nia palpebla profito (Z); (f) palpebla (densa) mallumo (X); nepalpebla pulvoro.
- Tute evidenta, facile rimarkebla: palpebla pruvo.
palpilo
[ZOOLOGIO] Para palporgano, precipe ĉe anelidoj kaj insektoj, ordinare en formo de mallonga, pli-malpli dika fadeno. palpisto
Homo, kiu ŝatas palpi 2: ha! kviete! mi ne amas la palpistojn! (Z). pripalpi
Palpi por kontroli: li pripalpis sian ĉifonaĵan noktan veston, en kiu estis enkudritaj oraj moneroj (Z); la patrino petis la patron, ke, se li ne povas vidi, li pripalpu la malgrandan konkon de la limako (heliko) (Z). fuŝpalpi
Mallerte, krude palpi: kion volas de mi tiu entrudulo?-Verŝajne iom fuŝpalpi vin (LB).
REVO: [palpi]
- Ha! kviete, mi ne amas la palpistojn, la fingrumantojn.
- Sub ŝajno de pieco, li palpas la virinojn.
- blindopalpi / tuŝesplori
- La sensorganoj : okulo, orelo, nazo, lango, tuŝkorpuskloj (ĉefe en la polmaj facoj de la fingro) ( sensorganoj pri la palpado).
- vidado, aŭdado, flarado, gustumado, tuŝado (palpado).
amoro evidenta haŭto senso tuŝi
Iel rilatitaj:
amorx
evidentx
fingrx
hautx
haŭtx
insektx
sensx
tuŝx
ĉirx