dezerto
*dezert/o
- [GEOGRAFIO] Regiono, karakterizata de preskaŭ absoluta sekeco, tre malabunda vegetaĵaro k tre maldensa loĝantaro de nomadoj: Saharo estas la plej granda dezerto en la mondo; la dezerto de Gobi.
oazo.
- [BIBLIO] Stepo: permesu, ke Mia popolo iru k faru al Mi feston en la dezerto (X); venis Johano la Baptisto, predikante en la dezerto de Judujo (N).
- Senhoma, senviva loko: mi faros el viaj urboj dezerton (X); (f) ilia voĉo longe restos voĉo krianta en la dezerto (Z) (senrezulte penanta konvinki).
dezerta - Havanta la ecojn de dezerto: dezerta regiono; la tero estis senforma k dezerta (X).
- Neloĝata, senhoma: dezerta insulo; la strato estis preskaŭ dezerta; (f) animo dezerta je amo.
dezertano
Nomado loĝanta en dezerto. dezerteco
Stato de io dezerta: la tero ricevos kontentiĝon dum la tuta tempo de sia dezerteco (X); sur la flugiloj de la sanktejo estos abomeninda dezerteco (X). dezertigi
Fari dezerton el io, forigante la homojn k la terkulturon: mi dezertigos vian landon (X); dezertigitaj k senhomigitaj lokoj (X); donu semon, por ke ni vivu k la tero ne dezertiĝu (X). dezertiĝo
[EKOLOGIO] ŝanĝiĝo de regiono al dezerto: dezertiĝo de parto de N Afriko pro tropaŝtiĝo. dezertulo
Piulo, vivanta ĉe la rando de dezerto, por eviti la tentojn k dediĉi sin al meditado.
anakoreto, ermito. bruldezertigi
Detrui per fajro ĉiujn domojn, vegetaĵojn ktp, kiuj ebligas homvivadon: la Rusoj bruldezertigis sian landon antaŭ la germanaj invadantoj.
dezerto
REVO: [dezerto]
Fari el urboj dezertojn.La valorigado de duondezertaj regionoj.Voĉo de krianto en dezerto.
dezerto : regiono kun tre seka tero, kie preskaŭ neniuj plantojkreskas.izolita.neloĝata.oazo.pampo.sablo.Saharo.samumo, simuno.savano.senhoma.senpopola.sola.stepo.tundro.vaka.vakuo.
agrikulturo. geografio. grundo. regiono. seka. vaka.
Iel rilatitaj:
agrikulturx
akvx
anakoretx
anastatikx
arabx
aridx
fuĝx
geografix
grundx
landx
regionx
sekx
vakx